Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/239

Da Wikisource.

Il Cudisch da Priedis 231

nauschadad à mannen à parnennan ün buget ca tatava à cannanen, à bungiañen la rassa da Joseph enten quei saung, à la rassa à schi pattichada da saung, termattenen els à lur bab, à schenen, quella rassa vein nus afflau, ora silg feld, guarde scha ti sas ancanuscher, sch’ella seigig da tieu filg. Ells vollevan gir quella vein nus afflau ent ilg dasiert, nua ca, vrs, à leüs ean, à cur nus la vein vieu, scha (f. 125a) maniaven nus, ch’ei fuss la rassa da tieu filg. Ussa bab guarde, scha ti sas ancanuscher ner buc: Jacob mirra sia la rassa ad ancanuscha, par la rassa da sieu filg; mo ell fova angonnaus da ses filgs à schett, ach ünna mala bestia ha scarpau mieu filg, à milgiau mieu filg.

Israël cur ch’ell ha vieu ad udieu quellas caussas scarpa par tristezia sia vaschcadira, à targett en vaschcadira da mala currada, à purta mala currada par sieu filg bears gis sco ils mussaus vulten veing - à - dus ons, antraquan ch’ell ilg vasset enten Egypta, à sch’ett iau veng ad ir giu en la fossa cun tristezia tiers mieu filg, quei ei aschi gig sco iau vif, antraqua la mia mortt, sai iau buc amblidar mieu char filg.

Or da quei amparnein nus. Pilg amprim ca Deus prendig davend da nus, ancanuras nos ils pli chars. Israël taneva char tutt ses uffants, mo principalmeng Joseph, à Beniamin, à chei eis ei (f. 125b) davantau, Joseph ca fova à schi chars à beinvieus avant ilgs œlgs da sieu bab ei prieus navend par ilg qual ell ha purtau malacurrada biars gis ad ons. Cur Janas fova ieus or dilg marcau da Ninave, schi ha ell sa tschenttau anconter solelg lavar ad ha faig lau à sasez ünna cammoña, par ch’ell sases lau ad umbriva, à par ca ell vasses, co ei vangiss ad ir cunn ilg marcau da Ninive. A Deus ha giu parrigiau ünna cailgia la quala carschett si sur sieu cheau, à Janas sa lagrava da quella cailgia cun granda latezia. Mò l’autra damaun cur ilg gis parrett, schi ha Deus giu parregeau ün vierm, ilg qual ha rois la calgia, à lavagau quella ch’ella ei seccada, à cur ca ilg solelg ei lavaus si schi ha ell dau cault sur ilg cheau da Janas, ca ell ei vangieus trurigs à malpatients, aschia daventa ei savents, cun nus ils pli chars, ei ven la malsoingia, ei ven ilg vierm da la mortt a roui, à lafgia la ragisch da la vitta, da quels ils quals nus, nus lagrein ilg (f. 126a) pli fig, ch’els mieran, à nus bargin à plirein. Janas sa conten. Anchins uffants tengian da cormeng char lur prus babs, à lur prusas mommas, à vantzei ven ilg vierm da la mortt, à rui la ragisch da la vitta, ch’els mieran. Joseph ha giu ün bien à prus bab enten Jacob, ad ünna dulscha chara mumma enten Rachaël, els fovan dallegeivels avant ses œlgs, mo ilg vierm da la mortt ei vangieus, ad ha prieu navend dad ell sia mumma enten quei ch’ella ha purtarrieu sieu frar Beniamin, ad ilg ei vangieu ünna malsoingia ad ei vangieu la mortt, ad ilg ha prieu navent