Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/255

Da Wikisource.

Il Cudisch da Priedis 247

sieu venter d’brunz, sias combas d’arschilla à d’fierr. Quei vutt ei lura tras ün crap, ch’ei vangieus ner curdaus giu d’ün ault cuolm schmaccaus à faigs à frusta à sufflaus navend dilg suffel. Aschia en tutt las caussas da quest mund. Ellas tarlgischen bein sco finn aur ad argient. Ellas paren esser d’fierr, à d’brunz, à schi fermas sumelgian ellas ad üns mò ei statten sin terra ad arschilla. Quei crap Christus ven giu dilg ault cuolm dilg tschiel (f. 161b) rumpa schmaca à fa en pulvra tutt la gliergia ad hanur da quest mund cun sia pussanza.

Laura ca va or dilg nas da Christ sufla quei tutt navent. Nu ei Herodes, ell ei schmacaus mess à frusta, sia gliergia ei suflada navent. Nu ei Cürus, nu’ ei Allexander, nu ei Julius Cæsar, nu en auters fürsts à singiurs. Nu en bea[r]s hundreivels burgameisters dad ün ludeivel ad hundreivel marc(u)au da Turig, els en ruts els en schmacai, els en sufflai navend.

Nus ligin da Janas ent ilg quartt capittel da sieu cudisch, cha Deus haigig faig crescher si ünna cailgia sutt la quala ilg prophet Janas steva ad umbriva, orreifer ilg grand marcau da Ninnivæ, da questa cailgia ha ilg prophet grandameng sa lagrau. Ell veva granda latezia giu da quella caussa: chei davent ei. Deus fa vangir ün vierm, ilg qual lichia à roi quella cailgia ch’ella secca à miera par quei fò Janas fig combriaus. Gual (f. 162a) ün tal gattig han er las caussas da quest mund. Deus lai crescher sia à nus beallas lagreivlas cailgias, beals uffants, bunna sanadad, granda richezia, hanur à gliergia, ilg qual tutt legra nus fig. Mò cur nossa latezia ei la pli granda, scha ven ilg machiertt schgrischeivel vierm, la mortt roi à lichia questas cailgias ch’ellas seccan schierran vi à mieren, nus pardein nossa rauba, nossa sanadad, nossa vitta ven ilg meins, noss uffants mieran, quest portt à nus, à Janas malcurrada, kumber, bargir, ad urlar. Ach chi ei quel ca sappig gir ora la granda vanitad da las caussas terreinas. Nus savein bein dumbrar ils gis ad ils ons da l’antschatta dilg mund annau. Mò la vanitad da las caussas tarreinnas da las caussas da quest mund savein nus bucca dumbrar si. Chei ei quest mund auter ca sco nossa ustria dad Altstetta? En quella vengian bunnameng minchia gi biar pievel (f. 162b) maschkels à femnas, statten quau sur naig van la damaun navend, à tuornan bucca pli. Aschia vangin er nus carstiauns en quest mund, stein ün cuortt tempset, à mein navend à turnein bucca pli. Chei ei quest mund auter ca ünna stiva da far baing: en üna batstiva ven beara lgeut, ca lein ora saung sieuan ün urealla, van gleittig navent à gin Deus vus parchürig vangit bault suenter. Nus carstiauns sin quest mund laschein ora saung ün cuortt temps, nus suein mein gleittig navent à schein er Deus vus parchürig vangitt bault suenter. Chei ean ils faigs da quest mund,