Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/256

Da Wikisource.
248 Il Cudisch da Priedis

auter ch’ün siemi. Bearas gadas sasiemg üns, ch’ün seig ün singiur, ch’ün seig richs, ch’ün seig tiers ünna granda massada sin unna bealla nozza, bault sadadest ell, ad ei tutt nagutta. Nus carstiauns enten quest mund essan lg’ün richs, lg’iauter beals, lins eis ün singiur (f. 163a) lgiauter viv en dalleg, quau ven la mortt dadesta si la lgeut ad ei tutt nagutta, ilg ei stau mai ün siemi. La vanitad da quest mund ha zunt bein antalleg ilg patient Job cur ell ha gig nieus sunt iau vangieus sin quest mund à nieus veng iau ad ir or da quell. La vanitad da quest mund ha antalleg andreg ilg sabi Sallaman cur ell ha gig: Iau hai faig grandas caussas grandas ovras, iau hai bagiau cassas, iau hai plantau vengias, iau hai rastiau curchins, iau hai faig lax da pescs, iau hai giu bears fumelgs à fantschellas, bea[r]s bos à nuorssas, bear aur ad argient, bears sunnadurs à bear dalleg. Iau staus sunt plli grands, pli richs ca tutt quels ch’en stai enten Jerusalem, mò cura ca iau hai guardau annavos sin tuts mes faigs mire scha era ei tutt nagutt autter ca vanitad ad anguscha dilg spirtt à parquei clam ell dadault ora, ô vanitad da las vanitats.

(f. 163b) Questa vanitad ha er ancunaschieu ad antalleg ilg reg Salladinus, ilg qual cur ell veva da morir ha faig ir antuorn ses survients ant ilg marcau cun in lanziel ent ilg qual ell duveva vangir cussieus ent ha faig clommar, ilg reg Salladinus prenda cur eill ei morts da tutta sia rauba à richezia à gliergia nagutt auter cun ell ca quest lanziel. Questa vanitad ha er ancunaschieu ilg imperadur Severus, ilg qual cur ell ha stuvieu morir ha gig cun ses survients, omnia fui & nichil michi prodest. Quei ei? Iau sunt staus tutt, à nizegia à mi nagut, ner iau sunt staus nagutt auter ca malnizeivels.

Questa vanitad dilg mund ancanusch iau era iau sunt staus tiers vus ampaug d’un temps. Deus ha mei banadieu tiers vus, ussa stò iau ir navent à veng forssa mai pli tiers vus, ancunascheit er vus mes chars ent ilg senger la vanitad dils faigs da las caussas da quest mund. Iau lasch à (f. 164a) vus quei sin mieu prender cumngiau, ca vus lascheias buc or da senn la vanitad da quest mund, tschanteias voss cors bucca sin quella, mò tschanteias quels adinna sin ilg perpetten Deus.

À quest ei (l’amprim) [la secunda] doctrina.

2. Doctrina. Par lgiauter amparnein nus, or da quests plaids, ca er nus vengian silg suenter à vangir manai da Deus nies bab en nossa patria.

Joseph ei er staus easters en Egypta, nus essan tuts easters enten quest mund. Joseph ei staus chars à Deus, a Deus ha tarmess ün aungel à gig, stai si à va puschpei en vossa patria, mò nu ei quella noss[a] patria, eis ei bucca quella enten la quala nus vivin. Na tutta via bucca. Nossa patria ei bucca tschau sin terra, mo enten tschiel, enten tschiel vein nus