Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/257

Da Wikisource.

Il Cudisch da Priedis 249

noss patria, enten tsehiel vein nus nies Burgerrecht, enten tschiel vein (f. 164b) nus nies bab cœlestial, en quell vein nus noss pli buns amigs, ils patriarchs, ils prophets, ils apostels, ils martters, ils soings aungels. Quau vein nus noss babs, nossas mummas, à noss frars à nossas sarrurs, à noss uffants, à tutts noss pardavants. Quau vein nus noss hiertta, ca pò bucca vangir lavagada, à bucca schmartschir numnadameng la perpettna.

Ti vens uss à partarchiar: mò chi sa co quei seigig en quella patria cœlestiala, chi sa, chei ei seigig en quell patria: ün velg mussader ei staus domondaus chei ei seigig enten tschiel. Si quei ha ell dau rasposta à gig: Iau sai bein gir chei lgei buc enten tschiel, quau ei naginnas malsoingias, naginna guerra, naginna dallur, naginna malacurrada, naginna mortt, quau ei nagin gir mal. Mò iau sai bucca gir chei lient ei. Parchei ca tala latezia ha nagin œlg vieu, talla latezia ha nagin cor da carstiaun mai antalleg ad ancunnaschieu (f. 165a) questa latezia, questa patria, quest parvys ha custau grand pagament, buc aur er buc argient, mò ilg cietschen saung da nies senger Jesu Christi. Cuntutt ven ella senza zvifel ad esser zunt granda, ie tand granda ch’ün sa bucca gir ora.

Mireit mes chars quant beals ei quest mund, quant lagreivels eis ilg tschiel quant marvilgius eis la terra, à quei ch’eis enten quella. Ha Deus rastiau ünna à schi bealla avdanza à bears infideivels à gottlos. Quant pli bealla, quant pli lagreivla ven ad esser quell avdanda, en la quala avdan à vivan ils uffants da Deus, ils soings aungels da Deus, je Deus sez. Sch’ün mass en casa dad ün fürst, à vangiss mannaus en las styvas da la fumelgia, ie en las stallas dils cavals sez ad afflas quau tutt sullerau, granda schubradad, pilgver in tal vangiss bault à fa quint, ca la avdanza dilg reg seigig beara milli gadas pli lagreivla, chei ei quest mund auter ch’ünna (f. 165b) stiva da funmelgia, ün albierg da mala lgeut, ünna stalla da tiers à lgimaris senz antalleg.

Eis quella à schi bella, à schi lagreivla, à schi bi fittada, ach schi co ven ad esser l’avdanza dilg reg dils regs. Moises ha tarmess spias or dilg dasiertt dad Egypta en la terra da Canan par ch’els mussan à lgi pievel quant herlia quella terra fuss. Deus ha er ell prieu si spias enten tschiel, par ca quels sapian gir à la lgeut chei herlias caussas seigian enten quei lieug. Ti has forssa mavelgias chi quellas spias seian. Ei bucca Moises staus in da quels spiuns ner spia, ilg qual cur ell ha giu tschentschau cun Deus silg cuolm ad ei puschpei turnaus giu, schi ha sia vista tarlgischau da tal guisa ca nagin pudeva mirar sin ell. Ünna tal spia ner spiun ei staus Daniel. Parchei cur ilg aungel ha plidau cun ell, ha ell gig, ils gists vengian à tarlgischar sco ilg solelg à steilas dilg fürmament. Petrus, Jacobus, à Johannes en (f. 166a) stai er da quels spiuns. Parchei cur ca