Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/827

Da Wikisource.

Il Novellist II 819

Aschia eran ils Vedrins arrivai plaun lur fin a Glion. Essend questa citad in punct central, eran els intenzionai de prender qua ina pli longa dimora e d’extender da qua inora lur industria sin las vischnauncas limitrofas. Els havettan però qua qualche concurrenza, essend che in’autra banda de collegas se recattava medemamein nella prima citad del Rhein. Quella concurrenza non era giust imperneivla a maester Vedrin, essend che ella sminuiva ina intrada, sin la quala el haveva calculau. Il revier però era grand e l’intêra perdita se reducet pia sin in minimum des qualche dis, che els stovettan bandonar il liuc pli prest. Da l’autra vart era la conversaziun cun schenta da lur pêr ina caussa, che als portet granda recreaziun e mai che quella parlèranaglia havessen demussau tanta scuvidanza et invilgia tranter els, sco noss negoziants e mistregnèrs del temps modern. Las seras se radonavan els pacificamein inzanua in in clavau, tenevan in banchet, beinduras era in ballet e s’allegravan aschia da lur vita. La dimora de maester Vedrin a Glion non dovet però finir senza ina displascheivla aventura.

Que era in di de fiera. Ils Vedrins lavuravan sin la plazza da vicin del Rhein. In contadin d’ina vischnaunca limitrofa observet lur officina, consideret ils parlèrs in moment e s’approximet allura al maester cun granda rabbia, exclamand: „Mi vegnas Ti finalmein a mauns, Ti lader futiu!“

Quest salit del contadin era vegniu giust aschi inaspectadamein a maester Vedrin, sco il cametg da çiel serein et el faget égls gross sin il hum, sco sche el il voless perforar. „Tgei scheis Vus qua?“garrit Vedrin cun furia, fratant che ses dus figls eran prompts d’attaccar il contadin cun la forza.

„Che Vus seies in cugliun, in infam lader, ditg jeu!“respondet il contadin cun vehemenza; „mo spetgei Vus, quella gada non mi scapeis Vus, da quei saveis Vus esser persvadiu.“

Maester Vedrin, udind da quellas inculpaziuns, vegnit in furia e cert havessen el e ses figls maltractau il contadin, sche la schenta da fiera non fuss vegnida ad uras nàtier per impedir ina bastunada. Que se haveva formau ina granda canella de humens inturn ils dispitants, et in dels circumstants demandet las partidas hostilas, per qual motiv els veglien comenzar la guerra. Il contadin continuet a blastemar e repetet las titulaturas, las qualas el haveva dau avant al maester Vedrin. Finalmein reussit que de far communicar il contadin il motiv, per il qual el nomnava il maester in lader. «Avant in ann circa», schet el, „vegnit in parlèr in casa mia per lavur. Miu parlet de caschar haveva giust de basegns dad ina reparatura e jeu il remettet al parlèr, il qual mi impromettet de returnar in dus dis cun il parlet. Tgi che non vegnit cun il parlet e che non se laschet ver

52*