Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/850

Da Wikisource.
842 Gion Antoni Bühler

trapassar; mo que era zun difficil ad ils seguitar. Que era pli che probabel, che els seien ussa returnai nell’Ungaria, e tgei havess el doviu far in questa terra, che gli era inconoschenta (nonconoschenta)? Il pauper vagant era dunque in granda miseria. Dopo longs studis se regordet el, che el dad in temps era stau in svelt pescadur. Nels prims anns de sia giuventetgna haveva el s’occupau bler cun la pescaria. Cura che maester Vedrin girava il mund cun sia intêra familia, era Fabian aunc in giuven, che non saveva lavurar del mistregn. El se divertiva allura savens cun pescar nels lacs e nels flums dellas contradas alpinas e haveva plaun a plaun impriu la pescaria da fundament. Aunc ils davos anns, che el viagiava cun siu bab et era a casa nel lac della planira da Lansch haveva el pescau savens e cun bun success. Perquei se resolvet el ussa de s’occupar cun la pescaria, sperand ded era saver girar il mund cun quella, seguitand la cursa dels flums. Il patrun della casa, siu benefactur, al qual el communichet quest plan, il approbet e gli era gidant all’acquista del necessari material laprò. Fabian s’acquistet al principi in vestgiu a la moda dels contadins italians, per che negin il conoschi per in ester. Allura compret el cun ils paucs danèrs che gli eran restai e che il bun patrun della casa non voleva acceptar, duas lançias, cordas, cavellettas, onzs (oms, croçs) e similas caussas, et era in bier, q. e. ina ret a maun, cun la quala ins pesca cura che l’aua eis granda e turbla. Havend el s’equipau cun quellas caussas necessarias, comenzet el a far provas cun sias lançias nel flum d’Aosta, nempe nella «Dora Baltea» e nels flums laterals. Quellas provas il contentettan compleinamein, stante (essend) che el survegniva pescs in abudanza, ils quals el saveva era vender a discrets precis.

Essend ussa segir de posseder in sia habilitad segirs meds (mezs) per sia existenza, bandonet Fabian nella seconda metad del Fevrèr Aosta, per se render a la bassa. A siu bun patrun d’Aosta, il qual gli haveva demussau tanta misericordia e benevolenscha, squasset el il maun, e gli ingraziet cun larmas nels égls per la beneficenzia reçerta. «Jeu sun in pauper hum», schet el al patrun della casa, «mo vossa beneficenzia non imbliderà jeu mai in mia vita, e dovess jeu oz ne damaun vegnir in meglieras circumstanzias, sche serà que mia prima obligaziun et era mia pli granda brama, de remunerar tenor mias forzas vossa paterna cura per mei, senza la quala jeu fuss stau in hum pers». Cun quels plaids bandonet el la casa de siu benefactur e partit d’Aosta.

Conoschents, che havessen intopau il pescadur Fabian Vedrin, non il havessen conoschiu. Sia longa e greva malsogna il haveva fatg daventar mager; sia bella colur coçna d’avant era svanida, sia façia era pallida, e portava l’expressiun de granda afflicziun. Aunc pli il disfigurava la vestimenta