Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/864

Da Wikisource.
856 Gion Antoni Bühler

V.

Que era ina bella sera del Matg. La populaziun della citad de Venezia (Vaniescha) era in granda agitaziun. La longa guerra della republica veneziana cun la Terchia per il possess della Dalmazia e Morea, la quala haveva gia comenzau l’ann 1683, havet danovamein portau grands combatts questa primavéra e las armas venezianas havevan avant qualche dis acquistau ina considereivla victoria sur la truppa terchèsa. La nova de quest success sin il camp de battaglia haveva provocau quella granda agitaziun pro la populaziun della citad de Venezia. Ina granda massa de pievel girava tras las stradas della citad, la quala era illuminada sco in di ded aulta festa. Sin las plazzas publicas vegnivan dadas producziuns musicalas, vegnivan tenii discurs patriotics per inflammar et enthusiasmar il pievel per la caussa della patria. Intêras undas d’aspectaturs vagavan tras las vias della citad et il tumult era grandius. Nellas lagunas bugliva que cun gondolas illuminadas, las qualas navigavan in grand chaos per ils canals inturn. In summa que era ina grandiusa e miravigliusa scena pitoresca quella sera nella citad de Venezia et in siu contuorn. Quellas demonstraziuns d’allegria et enthusiasmus durettan (cuzettan) fin a las duas dellas notg circa e pér inconter la damaun comenzet [p. 170] que a vegnir impau pli quiet, cura che la granda folla della populaziun era se rendida nellas casas per reposar aunc impau avant che l’alva spunti. Blera schenta restet però tota notg sin las stradas, e las vias non vegnittan vidas quella notg fin che il solegl comenzet a sclarir in nov di.

Per mantener disciplina e per prevegnir a scandals e tumults, ils quals succedan aschiglioc savens tier da quellas festivitads, haveva il guvern della republica postau bleras guardias nellas diversas parts della citad. Ils commandants de quellas guardias havevan reçert las ordras de vigilar, che il urden non vegni disturbau nella citad; els stovettan perquei postar lur sentinellas da pertot, inua che se recattavan stradas impau suspectusas. Ina tala sentinella fuva era postada in ina strada stgira e stretga, nella quala sboccava in canal dellas lagunas. Il grenadier, che stava sentinella a mezza notg sin quest post, promenava vi e nà pro la sboccada del canal. Il hum fageva ina çera seriusa e non prendeva negina notizia e negina part dall’allegria generala, la quala regeva in tots cantuns della citad; el fageva absolut negina attenziun sin ils giucs del pievel e que pareva, sco sche il guerrier fuss occupau totalmein cun ses propris sentiments e pertratgaments. Tot annetgamein se volvet el però rapid inconter il canal e tadlet sin in lontan fracass cun la pli granda attenziun. Quei che il haveva destedau or’da sia lethargia era il tun d’ina guitara, il qual arrivet cun in lev vent sco in suspir a sia oreglia. El tadlet ussa cun ina februsa