Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/895

Da Wikisource.

Rimas 887

Has tü la crescher vissa, la belletta,
E madürar ses früts sper la collina?
190[p. 27] Has vis perida er la pauperetta,
Crodar a terra secca e disfatga
Et er spogliada da tot la föglietta?
Has quei tot observau, human, pertratga
Tü er allur’de tia existenza,
195Dels dis passai e della cursa fatga,
E co da primavèra la semenza


Renascha e resüsta confortabel!
E Deus per tei havess da meins clemenza?
Il temps, co eis nel mund quel variabel
200E pleina d’accidents la cursa sia,
Che nus nagut in terra para stabel!
Oz da pertot resuna allegria,
Damaun gia se derasa la sgrischur
Al fil de nossa senda, nossa via:

205La vita eis letezza e dolur! —
[p. 29] Hansemann.

Dad anns innà gia tascha tiu cantar,
Has tia curas in noss munts finida!
Il mund ingrat tiu genius imblida:
Ils vegls mo san aunc da tiu giubilar.
5Il temps modern, in pe da salüdar
Ils ideals d’üna splendur candida,
El curra cun anguscha zun avida
A beins terresters vanamein çercar.


Ma te conforta! Sco la primavèra
10 Cun sias flurs il freid inviern spaventa
E sequita ün di a stgüra sera:
Il cant hilar da novamein leventa
Ün di in nossas vals la harmonia,

Che noss bels munts rimbomban d’allegria!
[p. 30] Mistral Zaccaria Pallioppi.

(1872.)

Fadigias grandas, mo lavurs e stenta

Da di e notg sun stadas tia sort,
E d’ün etern combatt senza confort
Tiu nobel cor aunc oz el se lamenta.
5Il mund modern, sco ’l oz nus se presenta,
Negligia, causa interess, il scort
E mai non creia de gli far ün tort,
L’abbandunand sco fan ingrata schenta.


El pür te fugi! Tgi che per alzar
10La patria, sco tü se po stentar,
Ch’el resti er ün temps in imblidanza:
Il temps futur, il di de regordanza,
Arriva, ch’ils Romanschs cert da pertot

Te clameran lur meglier patriot.