Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/970

Da Wikisource.
962 Gion Antoni Bühler

effectuavan ils radis del solegl, che penetravan tras las fenestras et illuminavan l’imatg della Madonna. Ün dulç sentiment de gratitüd prendet posses dal cor della solitaria peregrina. Ella se mettet in schenuglias avant l’altar e comenzet ad orar da cormein. Ella faget er sias meditaziuns e se regordet da tot il bön, del qual ella cun sia familia era stada participeivla, se regordet che tot ils members della familia havevan tots quels anns gaudida ün perfecta sanadat, che non als haveva mai mancau il paun quotidian e che ne disgrazias ne auters displaschers havevan amaregiau lur vita quieta durant ils ultims anns. Üna pasch deliciusa vegnit in siu cor, e ses ögl splendurivan d’allegrezza e contentezza, et ella det viva [p. 258] expressiun a ses sentiments, cantand ils hymnus de Nossadonna, ils quals ella saveva a memoria. Avant bandunar la baselgia, ella cantet amò al pei del altar la sequenta canzunetta:


Cur miu cor afflict jeu senta
E miu anim tormentau;
Cur il mal il spirt mi tenta,
Ch’el daventa conturbau:
O Maria, Tü Regina,
Miu refugi es adüna!

Cur me tocca disfortuna
E torment e la dolur,
E l’aurizzi er strasuna
Nel intern e fa horrur:
O Maria, Tü Regina,
Miu refugi es adüna!


Cur pericul mi sminaçia
Et il mal eis preparau,
Me volend cun glischa façia
Surmanar al grev peccau:
O Maria, Tü Regina,
Miu refugi es adüna!

Cur miseria me tormenta
E miu cor fa sangiunar,
La paupüra me strementa
E me vol del tot sfraccar:
O Maria, Tü Regina,

Miu refugi es adüna!

O Maria, non m’imblida,

Cur me squiçia greva crusch!
Teidla co jeu te salüda,
Te rogand cun debla vusch:
Seies Tü, del çel Regina,

Miu refugi aunc adüna!

Aunc ün fervent „Paternoster et Ave Maria“recitet la giuvna e sortit allura dalla baselgia, fermand la porta. Ün moment se fermet ella avant la porta per considerar la bella contrada, allura ella jet alla vicina fontauna, per tener là ün past frugal e restaurar sias forzas per il return a casa. Ella haveva a peina comenzau a mangiar, che ella füt spaventada dad ün colp de sclopet, il qual rimbombet dall’autra vart della collina sur la baselgia. Ella saglit in peis e guardet inturn; ma quasi nel medem moment comparet süsom la collina ün caçiadur, e havend quel observada la giuvna alla fontauna, el descendet e diriget ses pass direct vers la fontauna. Observand Marinella quei, ella pigliet granda tema et era resolta da fugir; ma avant che ella podet exsequir sia fugia, il caçiadur se fermet paucs pass distant dalla giuvna