Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/500

482

Lurainz Wietzel

255. Perchê noss dis tres l’ira tia têgnen

Svulô davend inguel sco l’ora snella,
Et s’vaintan vi sc’ün plæd bê ch’ün favella:
Ils dis da viver qui concess chi n’s vegnē,
Paun mel à staint à settaunt’anns rivær
30Et fin ottanta rivane darær.
6. E pür il mêlg e flur d’la vittã quia
Fadi’e pain’eis dicch, d’legrezza priva,
Cert tuot noss esser svainta sco sumbriva,
Mu schi chi po la forza d’lira tia,
35Et da tieu sdêng comprender u savair,
Oter co quel sulett chi te so tmair.
7. Pertæl a numerær noss dis n’s amuossa,

Da tuot noss têmp indrett chia nus quint têgnan,

[p. 305]      Dutôs chia nus cun sapientia vêgnan.

40E d’chio à nossa vout’, ô Dieu, t’volv’huossa

Pü in tormaint e paina nu n’s laschær,
Mu vœgliast à ’ls famalgs teis gratia fer.
8. Ogni damaun nus impla cun ta gratia,
Ch’nus mainan vi noss têmp cun contentezza,
45Cert zainza t’mair üngün mæl ne disgratia,
Mu vivans saimp ’r in pôs & allegrezza.
In pe da ’ls dis & anns per il passô,
Cun granda pain’e crusch chia tü n’s hæst dô.
9. Sur teis famalgs fo vair tas ouras Sêgner,
50Et lur infaunts ta gloria fo comprender,
Eir vœglist in tieu bain plaschair nus têgner
Et atts tiers il bain fær nus vœgliast render,
Schi rêdscha tü tuott noss impisamaints,

Noss dits e tuot las ouras da noss maūs.

Psalm. XCI.
David muossa cun sieu exaimpel chia da tuot' têmps pustüd in têmp da la mort, dess ün schantær sia fidaunz' in Dieu sulet: & quaist cuffort conferma 'l cun la promissiun da Dieu.

[p. 306]      1. Chi in guvern e chüra stò

Defais & da tuot mæl sgürô

Da Dieu ætern noss Sêgner,
Quel saimper se po têgner:

5Eau poss dimæna dir pustüt,