Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/510

Da Wikisource.
492 Lurainz Wietzel
E celebrè ’l nom sieu,

Avaunt el s’prosternind,
35Sion tuot que udind
Ho allegrezz’hagieu.
5. Da Juda, cun delett.
Las figlias lod’n indrett
’Ls jüdicis d’tia sapientia,
40Dand à tieu nom hundrênscha,
Ô Dieu, t’êst exaldô
Sur tuot il muond creô,
E trapplast suott teis peis
Tuot’quels chi s’nomnan Deis,
45Sur tuots êst adozô.
6. Vus chi t’mais Dieu da cêl,
A’ ’l pchio ficch vœglias mæl,

Vivand drett in jüstia,
[p. 324]      Sco ’l eis la vœglia sia,
50Perchê chia Dieu ætern,

Ils seis tain in guvern,
Et spendra seis fidels
D’la forza da ’ls crudels
Percert cun sieu bratsch ferm.
557. A’ ’l jüst chi viva bain,
La glüsch semnæda vain,
Et à ’ls sænchs qui sur terra
Cresch’allegrezza bgerra,
Dimæna s’allegrè
60Vus jüsts & Dieu lodè,
Aquel glorifichiand
Et sieu nom celebrand

Cun Zel & vaira fe.

Psalm. XCVIII.


’L authur admonescha tuotta la glieut & creatüras chia dessen lodær Dieu
cun canzuns & instrumaints permur da ’l salüd & victoria ch’el à tuot fidels træs Christum ho acquistô.


In la melodia da l’Psalm 66.

1. Cantè da nœf à ’l Sêgner quia,
Ch’el grand’miraculs ho schafieu,