Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/655

Da Wikisource.

La Bibla 637

ræh, o Raig dals Raigs, é Segner dals Sgnuors, da quels, als quals tü hast fat quella gratia d’esser

Teis Serviaints

Jacobus Anthonius Vulpius.

Jacobus Dorta à Vulpera. 



[p. 737] IL CVDESCH

dal

ECCLESIASTE.

QUaist ais il secund Cudesch dal sabi raig Salomon, il qual dals Grecs fuo intitulâ Ecclesiaste; cioè, Predicatûr. Mo da Salomon svess in sia propia lingua, Predicatura. Perche el introdüja in quella Sapienza divina, cun la quala el eira indotâ. Blers dals Doctuors vöglien è tegnen, chia Salamon haja scrit quaist Cudesch in sia velgdünna, sand, suot l’exaimpel d’el svess, alla fin da sia vita, dapò tantas sias prouvas, ed erruors, per üna confessiun publica, è per l’informatiun dalla Baselgia, üna solenna Preidgia, super duos puncts zuond grands, è necessaris. Inuonder il prüm tratta circa üna dumanda, In che nun consista il plü aut Bön è Bain dal cristiaun: numnadamaing, brichia in chiausas corruptiblas è vaunas da quaist muond, nâ in art è scienza: brichia in dalets dalla charn, ne in granda superbia è gloria, eir brichia in honûr, è richeza mundauna, oder in autras da quella sort chiausas externas, è temporalas: cun avisar, co chia nus dessen jüdair la raba terraina, è da quaist muond, cun debita gratitudine, ed allegreza dal cour. L’auter lhura, co ’l fidel dess, è pô sabgiamaing redscher sia vita in quaist muond, per viver in quel vantüraivelmaing, è ’l indrizar pro dretta vaira Pietà, ed observanza dals cumandamaints da Dieu, in il qual consista il salüd è beadenscha dal crastiaun. Per il qual, cun optima radschun, quaist Cudesch pô gnir ditt il Tesaur dals cumandamaints della vaira felicità, è dal plü aut bön è bain dal crastiaun.

CAP. I.

Salomon muossa chia tuot quai chi s’fa in quaist muond nun ais auter co vanità. Cuferma quai cun seis exampel.

1. ILS PLEDS DAL PREDIcatûr, filg da David, raig in Jerusalem.

2. Vanità dallas vanitads; disch il Predicatûr: vanità dallas vanitads: * ogni chiausa ais vanitâ.

3. Che profit ha ’l crastiaun da tuot sia fadia, in la quala el sa sfadaja suot il sulai?