Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/108

Da Wikisource.
94 Alchiünas Bellas et Nüzaivlas Histoargias

perchie chi’ella eira Christiauna. A nul spargnet nell’à Dorotheo et Gorgonio, seis chiamarers, chi eiran eir 2 brefs gientilhomens da noassa fe, ma zieva lungs turmaints füttane appendieus et stranglos. 20000 persunas fütten arsas ad üna gieda in üna baselgia tres l’cumand da Maximian. Üna cited in la Phrygia füt arsa et ardütta in cendra cun tuots ils citadins, chi eiran aluaint, taunt grands co pitschens. [f. 86a] In 17 dis fütten in Bithinia et lander intuor(s)[n] amazos 30000 et be taunts, ù aunchia püs, inchiadanos et condüts allas gialias. Quista persecutiun duret 10 ans inters; la constantia dals fidels füt granda in bgiers lougs, bgiers apostatetten eir, ma darchio il number dals Christiauns marters füt bgier pü grand, co lg inumber dals apostats. Suot quist Imperadur paraiva squasi, chia la baselgia da Dieu füs dafat stüzeda, inuonder chia Diocletianus fet batter üna certa munaida, sün laquela el faiva scriver d’üna vard: Siand il nom dals Christiauns sdrüt our dala terra. Ma darchio la baselgia da Dieu craschiva in mez quistas grandas persecutiuns, perchie chia niaunchia las poartas dal Infiern nun paun prevalair incunter quella. Ma guardain ün po, chie pajemaint chia survegnitten alla davous quists 2 grands tirans. Per il prüm dimena dettane els sü la dignited imperiela nomma per arabgia et despe(g)[ch]; chia nul havaiva pudieu sdrür dafat ils Christiauns, et alhura perchie chia d havaiven bgiers inimichs per causa da lur granda bramma et sait zieva saung da Christiauns. L’ün da quists giet à [f. 86b] Nicomedon et l’oter à Milaun, inua chi’els vivetten per ün temp tuot seperos dalla otra glieud. La chiesa da Diocletiani füt arsa dalla seita; el ’s iflet pertuot il chiüerp, dadainsvard gnit el marsch sco ün lain, sa laungia fet verms cun taunta püzur, chia üngiün nun pudaiva ster sper el. Siand el in quista malatia, murit el cun grandas blastemmas et horribels üerls. Alchiüns dian, chi’el gnit desparo et ’s mazet asvessa. Seis cumpang Maximianus, zieva chi’el füt degrado, turnet à Roma par esser stabilieu darchio in l’aredschamaint dal Imperi. Ma siand sto rebütto et refüdo tres sia egien filg Maxentio, ilquel continuet zieva quista deschevla persecutiun, fügit el dimena à Mar[s]illia tar Constantin, seis (g)[dsch]ender, ilquel chi’el bain bod zieva sia ariveda tscherchiaiva da fer murir. Ma sia egna figlia, preferind seis marit Constantinum à seis bab Maximiano, l’scuvernit ella la traditiun, innunder chia il (z)[dsch]endar il fet appender et strangler a Marseilla.

[f. 87a] Diocletianus et Maximianus havetten par successuors: Constantium Clorum, il bab da Constantini il grand, et Galerium Maximin. Constantius havet par sa part l’occidaint, dalquel el ’s constantet, et favuriva saimper als Christiauns. Galerius Maxamin pigliet par cumpang da sa vart ün seis paraint, nomno, eir Maximin. Galerius, haviand crudelmaing