Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/139

Da Wikisource.

Il zardin d amur 125

Filamon. Que ais la buntæt da sieu gieni, chi la fo quist discuors, mo il dispretsch l’ais ün löe da gloria, sco las sumbrivas in üna imægna eleven las vivas coluors. Tuottavia tuott que chi’ella disch, nun am fo impedir da sacrifichier à seis peis il megl da mias affectiuns. Eau se bain, chi’eau sun da que indegn, mo l’ardur da mia amur, nu m permetta pü differir ün sacrifici, eau sun obliô dal di da mia naschêntscha.

Caristea. El sto tscherchier uthers degns da seis sacrificis, que nun pertain à mi, chi sun la minima dallas juvnas, chi’el offerescha seis vucts, et eau l rouf, da nu m importuner pü da tæls discuors, scha l voul chi’eau hegia l’honur da l vair otra vouta, in difett, m bandirol da sia compagnia, chi’eau stim et honur.

Filamon. La m perduna quista temeritæd al zêli chia la m transpoarta. Nun la poass eau vair, sainza chi’eau loda milli voutas il cêl, chi l’ho prodütta in quists temp[s]. As vezza bain inminchiadi nouvas stailas cun sias bellas colluors, ma d incuntrer tæl bellezza accompagneda da tauntas virtüts et raritæts, sco sia, il chie la natüra nun ho fatt pü co üna voutta per metz dal thesori et sias richiezzas, chi (nun)[m] pudaro blasmer, sch’eau m smiravöegl et sch’eau l’offeresch mieu servetzen? Ün stuess vairamaing esser insensibel et havair in cour d marmel, per rester mütt, vzond las dutschas instigatiuns et quellas flammas chi brivlan in seis öegls. Quanto à me, am stimess eau indegn dalla claritæd dal di, sch’eau nun las haves adoredas.

Caristea. Eau gio l he ditt, chi’eau vöegl esser libra da tuotta simulatiun, et chia las bellas qualitads chi’el m attribuescha, nun s achiatand in me, ais tuott per fer spass d me, à tschantscher da tæl soart. Et fin a taunt chi’el nun müda discuors, schi craich eau, chi’el hegia oters dessegns u miras co que chi’el fo parair.

Filamon. M ais difficil da pudair fussagier la vardæt, cura chi’eau se, esser in sia presentia et nun pudair tschantscher da seis merits, perfectiuns et virtütts, que ais, am metter in ün’extremitæt da giavüscher sia absentia, chi füss il pü grand courdœli chi m pudess incuntrer. Quanto a mieu desseign, la m craja, chia quel nun ais me sto oter co per l’offerir mieu humillissem servezzen, et m stimess molto feli(c)[z], sch’eau m sus-chiess persuader, chia quel füss ad ella aggreabel et accept.

Caristea. Eau l ingrazch infinitamaing da sia buna vöeglia, mo el so, chi’eau, siand suott chiüra [f. 15a] da meis gienituors, nun poas aggradir co aque chi ad els bain plescha, et pertaunt nun il poass eau render otras radschuns sur sias offertas, co milli ingratiamaints, chi’el s indegna a s fermer tar persuna, chi nu l merita.

Filamon. L’hunur da sias bellas gratias m ais milli voutas pü chiera