Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/20

Da Wikisource.
6 Üna Historia da Alexandar lg Pitschan

et temp. Lg qual lg raig l ha concess, ma ell s ha paro fat müravagllia, chia ell vulaiva pü gugient rasagiar la vitt[a], co chiasar cun sia figllia. Et l ha dat daners dich ad avuonda infina chi’ell ha giavüscha, et l ha dat ün bell sequit da raig. Uschea s ha Alexandar spartiou da Egipto et ais, zieva lunch temp et bgier cuost, ariva in la Persia tar lg raig, il qual havaiva üna sulleta figllia et qualla l havaiva trata sü et imus[s]eda in tuots costüms et bonas scientias, et eira nomneda Parmenia. Alexandar ha ofariou siou servetzer all raig, da ll servir, lg quall il raig ha aceta [f. 45a] et pigllia sü in siou servetzer zuond gugient. In sia cuort eira eir lg filg dall raig da Jerusallem et lg filg dall raig da Spagna et ün otar nöball juvan dalla S(f)[v]ecia. Quell dalla Sfecia havaiva nom Ludovicus. Co s ha Alexandar dapurta vallarusamaing et ha dallungua congiüsta la favur dal raig et dall pövall tuot, et ha uschea guaragia et fatt la scrima cun tuots, chia üngiün nun l ha pudiou star scuntar ne ll essar maistar ad ell. Qua ha cumanza la figllia dall raig ad amar Alexandar. Lg raig ha vuliou dar ad Alexandar sia figllia, et chia ell haia siou reginam. Mo Alexandar quel ha raspundiou, chi’ell haia fatt impromis[s]iuns alla figllia dallg raig dalla Egipta, et chia qua tras el nun vögllia contradir alla sia impromis[s]iun; chios[s]a immaginablla. Lg fillg dall raig da Jerusalem amaiva la figllia dall raig da Persia, sc(h)o eir lg fillg dall raig da Spagna. Ma lg raig dalla Persia nun ha vulliou, nell’Parmenia nu lls amaiva. Lg nöbal dalla Sfecia quell nun suos-chiaiva dumandar ünguotta; eira üna honorata persuna, ngiva ama dall raig, ma all ngiva sbütta, per causa chia ell nun eira otar co ün nöball da la Sfezia, et ngiva tn[i]ou bgier main dalls fillgs dalls raigs. Alexandar pero, perchie chi’ell havaiva la figllia dall raig da Egipta, et eir per sias grandas virtüts, ngiva stima. Mo quaist Alexandar eira uschea bell da vista et sumgiaiva Ludovich uschea fich, chia üngiün nun haves savia far difarentzchia l ün our da l otar. Mo Alexandar quell eira pa pü gross, co nun eira Ludavick [f. 45b]. Ma Alexandar havaiva quella gratia, chia ell portaiva la spaisa dall raig et a sia figllia. Quella gratia üngiün nun ha hagiou in tuot il reginam dall raig. Et mataiva sü vin al raig sco eir alla figllia dall raig. Mo siand chia ün di Alexandar nun ha hagiou peida da purter la spaisa alla figllia dall raig et ha tramis Ludovich in siou pee, ella ha cuntschiou, chia nun eira Alexandar, gio da seis costüms. Et ella l ha uschea dumanda: „Chiar juvan, dsche m, chi chia saias.“Mo ell ha raspondiou uschea: „Gratiusa juvna, eug sun ün fillg nöball dalla Sfezia et da voss bab, lg raig, sun sarvitur.“Ella ha raspondiou: „Vus des[s]as bain es[s]ar legiar!“Et ais ella allveda sü avaunt ell, lg ha revariou. Mo ell l’ha uschea bain ingratieda et ais iou