Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/292

Da Wikisource.
278 Petrus Nonius

278 Petrus Nonius pudar stramantûs da munts & vals; chi nun eira oter co üña vusch chi imnatscheiva, dal stramantûs Dieu, da quels repetesch eau, chi s’ veiven ta unt ina vaunt schmanchieds da lur exceder in lur juvintüna, ingravidads d’iniquitat, & in duluors da part per la parturir, tschercheivan mals instrumaints per passantar üña üsche stramantûsa not in dalets chiarnals. Dieu ha batü juvens uffants, ils quals sco quels in Ninive, nun saveivan disfarenzchier il maun dret; Dal schneister. Sun quels forza, stats plü gronds pchiaduors co tü?

Che jüdiccis vlains dimeña far landargio? Quists. Chia saviond esser la mort dal jüst prætisua in ils ölgs dal Senger, in che möd ella riva, crajans, ch’el ils vea forza tut davent, sco il pietaivel Raig Josias, per nun ils lascher vaira il mal chi po gnir sura da nus: Ils oters per chi nun gnissen schdrapads davent dal diluvi dal pchià, & interschulads aint in il mal, s’ fond sumlgaunts à l mond. Considereschans & imprendans our da l’experientia, chia la remuneratiun dals fidels non sea da spettar in in quista vitta, ma bain in quella chi ha da gnir, & dians cun Paulo: Sch’ils fidels vessen spraunza nomma in quista [p. 26] vitta, füssen els ils plü miserabbels da tuottas creatüras. Dians cun noss Senger Christo: Schi dvainta quist via dal lain verd, co vaini ad ir cun il sech? Et giond in nus svessa ns impaissans, quaunt abominabbel stopchia esser il pchià, siond chia Dieu il chastia via da seis ægiens uffaunts. Et sch’il jüst difficilmaing vain salvâ, co ch’il infidel vengia à comparair.

Ma, detta Dieu! Chia quistas medemas consideratiuns servan eir tiers manuductiun da far sauns & madürs jüdiccis, à chi passa spær nus via, & vezza l’abominatiun da la desolatiun in il pouver Ftan. Nun ns guardar sainza compassiun da Christian, amo main cun üña usche dals Græcs numnada Chairokakia, chi voul dir, s’alegrar dal don dad oters: Sco uschea ns dess havair guardads üña impia persuña cun ün Sorriso da Diavel, laschond ils sequaints plæds [tenor m’es refert] our da sia malnetta buochia: Füssani ids magara tuots! Guarda pür tü chia la vandetta da Dieu t’ lascha vivar! Nun ns conturblar, cun far jüdiccis sainza charitat: Anzi considerescha, in teis cour ch’il Segner vea far, schabain ch’ las causas perche, nun t’ sun cuntschaintas. Di cun Augustinio. Judicia Dei sensus mentesq mortalium latent; Justa vero esse non latet. Ils jüdiccis da Dieu sun zupads avaunt ils sens & inclet da la lgieud; Ma chi sean jüsts, esi manifest.

Ouravant tuot, t’inserva dal chiastiamaint da Dieu chi es ì sura da nus, uschea, chia giond in tai svessa, & chatond eir tals ù simils pchieds à ls noss, & veziond nus per causa da quels greivamaing afflicts, t’ maldrasch, aciò nun incuorrasch sumlgauntamaing sco nus, in ils severs jüdiccis da