 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| Scharfa Perchia | 279 |
Dieu. Fœlix quem faciunt aliena pericula cautum. Wintüraivel es quel, chi dvainta prudaint [p. 27] gio dals privels dad oters. Quista vouta vezasch nus batüds, vintüraivel tai! Sch’ tü gio d’ noss exaimpel mütschasch via simils, ù amo plü greivs chastiamaints dal jüst Dieu. Et be quist giavüsch eau dal chiafuol da meis cour, chi serva per ün præservativ à CERNEZ ma chiera patria, la quala in quist on 1720. es statta exposta scho üña schaibgetta à medemas frizas, & es però dal gratius Dieu, misericordiaivel - & miraculusamaing schanieda. Considerescha dimeña noss exaimpel, & nun far sco nus, ils quals in lö da dvantar cauts [prudaints] gio da tals avisamaints, plü bod ls vains surduvrads tiers sgüreza chiarnala. Perche haviond Dieu Anno 1682. visitâ cun üña stramantusa laviña la part pitschna dal cumün da Ftan, vet el eir à la vouta da la part gronda tramiss uña otra, be tras il Laviner, gio d’il qual el ns ha inviâ la præschainta, però sainza ch’ la fess oter don. Tuotta la ruottüra consisteiva quella vouta in ün mulin & pilguottas; Dieu la matet ün term, sco à las uondas dal mar. Tü dessesch gnir fin quâ, è nun dessesch passar plü inavaunt: E qui s’ dessen fermar tias superbas uondas. Che eira que oter, co trametter ün Præcursus ch’ins avises da tscherchier da la farmar sü, & ingualivmaing lier tras l’oratiun & meldramaint da nossas vittas. Mo cho vains fat? In lö d’esser vigilants, & per temp d’occuorrer à l mal, vains surduvrà la à nus demonstrada buntat dal Senger tiers schlaschöng, stimâ, chia scha quella vouta la friza nun ns pudet rivar, chia quella nun gniss à ns nouscher er nell’ per l’evegnir. Mo merra. Huossa, haviond il Segner gü qualche tædio da sia longanimitat, & siond seis decret in duluors da part, lasch’el la part batüda dals 1682. illæsa, & l’otra ch’el veiva in grazchia lura schanià, chatsch’el maun cun asprezza. Fa dimena [p. 28] pönitentia, & t’ meldra gio d’ noss exaimpel, ma Patria, aciò nun t’inscuntra il medem eir à tai; Il aviss da Christi fat à ls Jüdeaus, es plü co clær: Sch’ vu nun s’ meldraived, gnived tuots sumlgauntamaing à perir.
It in vus svessa, Cumüns ch’ins esched vschins, s’examinà; Vu gnived eir à chatar in vus simils pchieds à ls noss. Schabain sch’ vu s’ vlessed zupar, ù scuvernar cun üña mascra d’hypocrisia, nun gnissed vus be à pudair zupar il tuot. Nossas seditiusas prabgias, abominablas avriaunzas, implacablas iras, evidentas violentias, manifestas injüstias, horrenda avaritia, obstinata renitentia in cunter il plæd da Dieu, chi es capabbel da dar ün complet register da nossas transgressiuns? Nun s’ laschen usche facilmaing cuvernar, & posito ch’ nu las zupessan avaunt ils ölgs dal muond, schi gnissani però à schbrair ad ota vusch sco il saung dal pruss Abel, & da sai svessa s’ rendar manifestas; Et s’ chatond pchiaduors sumlgaunts à nus, s’ meldrâ, aciò nun pereschad sumlgauntamaing sco ils perids intraunter
