Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/40

Da Wikisource.
26 Alchiünas Bellas et Nüzaivlas Histoargias

et bella vitta, giuver cun bellas [f. 2a] mattauns; co chia tü poassest durmir lamamaing et quaidamaing. Et quist tuot dessest tü congiüster sainza üngiünna lavur ù fadia, et scha per soart chia, dallas giedas, at manchies que, schi vainst tü darchio a congiüster, na tres fadia u diligienzchia, mo tres la lavur dals oters. Haviand Hercules udieu que, schi dumandet el: Ô Duonna, chie est tü? et co hest tü nom? Ella respundet: Meis amichs me nomnan felicited, ù volupted; mo quels, chi m’odieschan, m’dian daschüttlia. Inaque chia radschunaivan uschea, gnit no tiers eir l’otra duonna dschand: Chier Hercules, eau veng tar te eir eau: cugnuosch zuond bain teis vêgls, se eir, co tü êst amusso in ta giuventüna. Et per aque heja quella fearma spraunza, chia, scha tü chiaminast per la via, chia t’vœ musser, chia tü nun vainst sulamaing à fer grands et ludabels fatts, mo vainst eir à congiüster ün immortel, ætern nom. Eau nun t’vœ chiarazer in principi cun granda volupted, mo t’vœ dir l’vaira, chie chia mieu esser et conditiun saja. Tuot que, chi ais belg, ludaivel, [f. 2b] deletaivel et boen, vain dals dex u, per dir melg, da Dieu do alla glieud, ma na sainza grand stüdi, fadia et diligientia. Voust, chia Dieu at saja favuraivel, schi l’stoust hundrer et servir; voust gnir amo da teis amichs, schi ils stoust tü fer dal bain. Voust gnir hundro d’üna cittet u vischnaunchia, schi t’stoust ouravaunt fer benemerit da quella; voust havair frütts et renditas dalla terra, schi la stoust biagier et cultiver; voust tü cungiüster richiezzas tres la guerra, schi stoust tü il prüm imprender las arts dalla guerra. Et in summa: sainza lavur, fadia et diligientia nun vainst à congiüster ünguotta d’lodabel. Mela paina havaiva la virtüd tschantscho quist, chia la volupted la saglitt aint il tschantscher cun dir: Nun vezast ô Hercules, chie üna schfadiusa et lungia via, chia quista duonna at tegna avaunt et t’amuossa? Eau t’vœ mner per üna pü cuorta et pü deletaivla tiers la beadenscha et felicitet. Co cumanzet la virtüd à dir alla voluptet: O Tü pouvra duonna, chie bœn hest tü in te? Tü mangiast, aunz co chi t’vegna [f. 3a] fam: tü baivest, auns co chia t’vegna said: Tü est saimper grassa et groassa, inhabla da drizer our qualchios[s]a d’bœn. La pü buma et melgdra part dal di doarmest tü. Et schabe chia tü est eterna, schi pero est arfüdeda dals dex. In tuot ta vitta nun hest aunchia fat ünguotta d’ludabel, me nun est gnida ludeda dals dex u da glieud incligiantaivla. Üngiün, chi so druver indret sieu judici, vo zieva te. Teis servituors, cura chia sum juvens, sum els flaivels d’chiœrp; cura chia sun vegls, sun els superstitius et ignoraunts. In la juventüna vivane bain, mo in la vêlgdüna stœgliane imprender à lavurer. Cura chia d haun sfat il lur melnüzamaing, stœgliane murir dalla fam. Eau stum tar ils dex, conversesch cun glieud sabgia et scoarta. Üngiün excellent bel fat, saja divin saja humaun, nun vain fat sainza me. Eau