Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/43

Da Wikisource.

Alchiünas Bellas et Nüzaivlas Histoargias 29

taunt, chia gnitten tuots aivers et cumanzetten a dormir. El, cioe il frer del appendieu, vo vi, dintaunt chia tuots durmiven, et spenda sieu frer gio dalla fuorchia, tuorna à chiesa et il sepulescha. L’Rag, ’s schmiravgliand fich da quist fat, cumandet à sa fliglia, chi’ella des durmir cun tuots ils homens, à poasta, per chi’ella intravgnis, chi chi havaiva fat quists fats. L’authur gnit eir el tar la figlia, durmit cun ella, et zieva chia ella l’havet fich giavüscho, schi la cufesset el tuot il fat, co chi’el füs ieu aint in la tuor, taglio gio la testa a [f. 6b] seis frer et co chia el l’haves spendro dalla fuorchia. Quist pero, aunz co chi’el gnis tar la figlia dal Rag a durmir cun ella, havaiva piglio cun se il bratsch da seis frer, chi’el l’havaiva taglio gio. Cura dimena chia la figlia dal Rag savet tuot il fat, co chi’al eira passo, schi l’vulaiva ella tegner per ün maun, ma el la det in bratsch il maun taglio gio da seis frer, ilquel chi’ella pigliet, pissiand, chia saja il maun da quel, cun ilquel ella durmiva, et tgnaiva stret; mo el inaque d’mez fugit. L’Rag Rampsennitus, chi nun’s pudaiva schmiravglier avuonda, tgnand in granda stema quel chi eira sto uschea astüt, ho fat clamer our publicamaing, chia quel chi ho fat que, ’s des der à cognuoscher, chia na sullettamaing nun l’vœglia el chiastier ünguotta, mo chia el l’vœglia perfin der sa figlia per duonna, et chia quel des gnir Rag zieva el. L’authur da quist fat, ’s fidand dal pled dal Rag, eis comparieu et ’s ho do à cognuoscher. [f. 7a] Alquel l’Rag ho salvo tuot que chia el l’havaiva impromis, et l’ho do sa figlia, inuonder chia el eir bain bod zieva la moart da Rampsenniti eis gnieu Rag.

Nota.

Ad ünqualchiün rauschescha qualgiedas sieu ingian et chiativiergia; mo per que nun des me üngiün ’s fider sün quella.


Tres La fideltet da Zopiri piglia Darius aint la citted da Babylon.

IV.

La citted da Babylon eira üna gieda assidieda da Dario, perchie chia ils cittadins ’s havaiven rebellos incunter el. Ils cittadins ’s havaiven zuond bain provists cun proviand ù spaisa, et aciochia que me nuls manchies, schi havaivane paravaunt stranglo squasi tuotas lur dunauns, arsalvo alchiünas pochias, chi ls faiven il paun. Siand dimena Darius sto 19 mais davaunt la citted, ne pudiand el drizer our ünguota, haun ils cittadins clamo our dalla citted: O Vus Persers, ste pür avaunt noassa cited, infin chia vulais, chia nun gnis a la pliglier aint plü bod co chia üna mülla [f. 7b] parturescha, perchie las müllas me nun partureschen et sun saimper nun früttaivlas in lur specie. Chie iscuntra? Poch zieva üna mülla da Zopiri