Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/90

Da Wikisource.
76 Alchiünas Bellas et Nüzaivlas Histoargias

chi gniv’our tar el. Et dimena, siand chi’al eira gnieu el il prüm, schi l’büttet el aint et ardet in cendra, sco chi’el bain maritaiva. Glivreda chia füt la predgia, giet eir l’oter cumpang giuven our tar l’patrun dalla chialchiera, dumanda, scha l’cummand dal Rag saja drizo our? Ilquel l’respundet, chia schi chia saja dvanto. Tuorna dimena l’bun cumpang inavous, vo tar il Rag et il disch, chia l’cummand dal Rag saja gnieu fat. L’Arag ’s istupit, ’s schmiravgliet fich, chi’el eira turno vif; dumandet, co chia l’fat füss passo? Sü sura dschet il juven, chi’el hegia drizo our il command dal Rag. Mo peravaunt, suainter l’odmonitiun da seis bab, saj’el ieu à predgia et hegia uro, et dintaunt saja gnieu ün oter, aunz co el, et saja gnieu bütto in la chialchiera. Quinderno inclegiet il Rag taunt, chia quist [f. 64a] giuven füs gnieu acchiüso injüstamaing, et chia l’fos calumniatur appussaivelmaing füs gnieu ars. Pü inavaunt l’ho il Rag dumando, co chi’el hegia dad’inclêr que, chia el hegia adüna ls giests et la tschêra da sa duonna, la Regina? Sü sura respundet il giuven cun dir, chia seis bab, cura chi’el gnit davend da chiesa, l’hegia admonieu, chi’el des imprender, taunt co chi’el po, a s ader bain cun la glieud, et dimena chi’el hegia vulieu viver suainter quella admonitiun. Et peraque, cura chi’al Rag et la Regina eiran legiars, ’s hegi’al eir el allegro; cura chia sun stos melancolics et gritts, ’s hegia eir el ’s musso da mela vœglia. Zieva dimena chia l’Rag ho cuntschieu à sufficientia sia innocentia, l’ho el tgnieu in granda stimma et arespet et amo pü fich co peravaunt.

Nota:

Las fidellas admonitiuns dals velgs sun da tegner adimaint. Quel chi chieva ad ün oter na foassa, crouda svessa aluaint.


Dyonisius vain tres üna sentenzchia dad’ün Philosoph spendro dalla moart.

XLVI.

Giand quist grand Tiran üna gieda à spass sün la plazza vi et ino, [f. 64b] guardand las cramarias et buttias dals crammers, vset el, intraunter oters, eir ün Philosoph,. chi staiva tar ls oters crammers. Aquel dumandet Dyonisius, chie chi’el haves da vender? L’Philosoph respundet: Eau vend sabgiênscha. Per quaunt?, dumandet Dyonisius. Il Philosof dschet: Per 600 arainschs. Co l’inumbret l’Tiran our la somma d’daners, chi’el havaiva dumando, et giavüschet, chia l’al dess la sabgienscha, chi’el havaiva cumpro. Sün que l’dschet l’Philosophus: Quidquid agis prudenter agas et respice finem: Tuot que chia fest, fo prudaintamaing et guarda sün la fin! Quista santenzchia dal Philosoph sulaiva Dionysius zieva que, perchie chia el l’havaiva cumpreda usche chiera, adüna havair in buochia.