Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/249

Da Wikisource.

Gemmas. 239

74. Güst quellas persunas, chi nun vöglian mê artschaiver buns cussagls, sun las pü inclinedas, a molester lur prossem cun admoniziuns.

75. Moralited e virtüd promovan art e poesia.

76. La doctrina ais paragunabla ad ün grand maz d’ clevs, il quêl nun evra tuottas serradüras; l’indschegn percunter alla clev, chi evra dappertuot.

77. Il muond ans güdicha seguond noss amihs; el dovess però tuot uschè bain ans güdicher seguond noss inimihs.

78. Ils homens faun las ledschas, las duonnas ils costüms.

79. Scu cha pür il fö sviluppescha las vapuors del intschais, usche cognuschains il vair predsch d’üna persuna pür a sia activited.

80. A chi sumaglia quel, chi nun ho niauncha ün amih? Al viandaun, chi vo ad erramaints, nun aviand ün conductur; al impreschuno sainza confort; al amalo sainza meidi.

81. Quêl hom ais indrovabel? Quel chi nun so ne cumander, ne obedir.

82. Quels sun ils pü ferms liams dell’amur? Quels ch’ün tessa cun privaziun e sacrifizi.

83. La bella femna plesch’al ögl, la buna al cour; quella ais be üna gemma, ma quaista ün tesor inter.

84. Trais chosas faun l’hom sabi: la malattia, l’adversited e la persecuziun.

85. Il valur della buna mamma e chasarina cognuschains il megl vi alla noscha. Quaista ais scu la tempesta: ün granè per ogni e scodün ervin; mo quella sco üna lamma plövgia da sted: quaida, modesta e surcombla da benediziun.

86. O cour, irradio da grazia, cu quiet ais tieu repos, cur hest finieu da batter! E tü, terra, al spunter del solagl, cu bel splendurast in tieu alv e pür linzöl da mort! Ne co, ne lo nun ais sgrischur alchüna, mo presentimaint beo da que, chi vain a gnir!

87. Chi voul imprender a cognuoscher sieus confrers, daja ils güdicher seguond lur desideris.

88. Pü zarta e lamma, ch’üna flur d’algrezia ais, pü net stu esser il maun, chi la clegia.

89. „Eau bramess que ch’eau nun he, e que ch’eau he predscher nun sè!“ais, mela vita, adüna l’istessa chanzun.

90. Las adversiteds fuorman il meglder telescop, per contempler il muond ventur.

91. Plaundscher e crider stovains pür memma in quaista antichambra dell’eterna vita; mo fintaunt essans giuvens plandschains e cridains tuottüna il pü dutsch!

92. Nell’orma surchargeda cun rabgias e displaschairs stendschainta l’aria greiva da medems ogni dschermügl del bön, ogni flurir del bel.