Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/274

Da Wikisource.
264 Gian Fadri Caderas

5 In vaigd ais ella del solagl priveda,
Del raz benign, chi vita voul s-chafir;
O nun crider, tü povra dolureda!
Eir eau ün aster vzet ün di svanir!

[p. 106] Damaun, tieu cher, da glüsch darchò t’inuonda
10 Las larmas bütscha sün tieu sein bagnò;
Svaint mieu aster, in deserta spuonda,
Privò da glüsch, pürmemma, m’ho laschò!

Ün raz sclerit ün di la vita mia
Ed eau fidaint in el fixet il sguard;
15 Svanit dandet, e s-chür’ laschet la via,
Chi ho be led e larmas d’ogni vart!

20. September 1867.


[p. 107] Traunter spelma e sassa.

Cò traunter spelma, traunter sassa
Fluriss, vus bellas, cheras fluors,
Tres naiv e glatsch as fand ’na giassa
Dalöntsch dal muond e sas splenduors.

5 Cò quaida, cler’ais voss’öglieda,
Sco viva staila vi d’ l azur,
Naschiss, muriss e la valleda
Nun gust’il pretsch da voss’odur.

Vus d’ün sorrir beais chi quia,
10 Tscherchand l’immens s’azzarda, vus
Ornais da spraunza l’ur d’ la via,
Volvand sün el ün sguard bandus.

Parais il dir: nun tmair, cò viva,
Sco giò nel plaun ün spiert benign!
15 Chi vit’ans duna ans coltiva,
Nun voul smancher il pellegrin!

Avoust 1854.


[p. 119] O sajast mia!

O sajast mia! La valled’ais s-chüra!
Tü est ma glüsch in quaist terrain intschert;
O sajast mia! fin cha’ l di s’ins-chüra
E quaista terra nu ’m sarò desert!