Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/273

Da Wikisource.

Nouvas Rimas 263


[p. 102] 5 Il bös-ch, al bös-ch ün pled suschurra
E föglia, a föglia melna vain,
La verda saiv as discolura;
E fraid d’ la terra dvaint’il sain.

Ed eau ’m dumand: perchè tuot croda,
10 Perchè tuot muora, vò svanir?
Mo ma dumand’üngün nun oda;
Nel god be sdasda greiv sospir.

E quel sospir, cha’ l god suschurra,
Ais il lamaint d’ün passò;
15 Tuot passa, moura, discolura;
Il lung inviern ais cò darchò!

[p. 103] VI.

Eir mieu intern s’accorda,
Col led ch’ais our dad our;
D’ün bain passò s’algorda
E crida, crid’il cour.

5 Il led dad our s’accorda
Con mieu intern. Ed ho
D’ ma lira ogni corda,
Lamaint pel temp passò!

Eir in mieu cour suschurra,
10 Sco aint nel god sospir
E tuot intuorn s’ins-chüra;
Las stailas vez svanir.

L’extrem accord suschurra
Nel fraid desert dad our;
15 La lira s’addolura
E crida, crid’il cour.

[p. 105] Ün aster.

Il di ais fraid. La plövgia croda spessa;
Natüra pera sosamaing crider;
E larmas spanda da dolur oppressa
Sieu led palais, chi pò mê explicher?