Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/438

Da Wikisource.
428 Caspar Bardola


Que’ s mova, que scroscha pertot nel fögliam,
Ün aud’a güblar chi rebomba;
La puolvra s’adozza dal vent barlunand,
Sco gnissan ravidas qua tombas.

Spierts legers sfrenads, chi con püschels guarnids,
Schuschuran intuorn las rovinas;
Vigners onduleschan, da spiert bain condits,
Tot gübla — e sotta — in pierlas.

Successiv al chant vain sunada la musica del uorden dels vigners (der Reigentanz oder Allemanda) ils quals allura marchan sü in filas.

Il vesco benedescha la populaziun, chi con veneraziun va incunter, s’inschnuogliand avant el per retschaiver quella.

Contadins con lur donnans.

(Exclaman.)

Divin salüd al Vesco principat,
Al nöbel nos fidel e bun pastur!

L’ovais-ch.

Lodain a Diou, ch’eu ’s poss portar la pasch;
La pasch di eu, siand am reuschit
Protemp amo da scongürar davent
Quel imnatschant stratemp da guerr’e da
Disgrazcha: pigliand our man las armas, spad’
E mazzacun, cha vicendevol l’hom
Incunter l’hom in möd feroz, per as
Culpir, digia d’ün temp in qua sün noss
Confins dad ambas varts fich spaventus
As veiva preparà. Perque gnit pro,
Udi’ l raquint da nos tractad. Sezzü
Havain a Feldkirch, nella val del Ill,
Ils mess da Friederich meis frar, l’ovais-ch
Da Augsburg, insembel co’ ls plü docts our dal
Tyrol e’ l regno austriac, ingio
Gnit stipulà sequaint arrandschamaint:
Infin a mez quaraisma armistizia;
Confins e drets, chi reistan sco da vegl;
Ils sudits vescovils nel Vnuost e quels
Da Chalavaina sot dovessan nel