Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/439

Da Wikisource.

Festivita da Chialavaina 429

Ventur all’Austria obedir, egual
Sco per avant han obedj a noss
Ovais-chs, — ils homens e donnans con figls
E figlias, grands e pïtschens tots.

Vuschs our dalla fuola.

Servir

A Sigismund? Quist nà, siand ch’els que
Non fan, e nus nell’brich podain a que
Convgnir.
Vschins da Cuoira.
Ün zuond sdegnus tractad, chi dà
Il Vnuost sco praja. Scha quist ün nomna pasch,
Allura plü gugent volain havair
’Na guerra declarada.
L’ovais-ch.

Oh mond pervers!

Il simpel ais chi vol sclerir sur quist
Arrandschamaint, il qual madüramaing
Gnit ponderà e defini dals docts,
Cha tots sun responsabels.
(Con agitaziun.)

Guardai la sü

La nöbla sedia vescovila, protect’
E circondat’intuorn da veglias tuors
Romanas, ’na degnità dals temps antics,
Sco in memorg’a tants qua pietus
E sabis vescos principats, chi con
Lur spiert pertot intuorn, sur munts e valls
Ils pövels rozs han tgnü ün frain. Sco quels
Main eu eir il domini hoz lontan
Sur ils confins, con meis pacific sguard
E meis pacific scepter pastoral. —
E qui al pee del munt, la veglia Curia,
Chi dals imperis, temps remots gia füt
Distincta sco ’na fluor; ornand seis vschins
Pro lojaltà e pro virtüd. Il lö,
Ingio da tot las varts nan pro la strad’
As reunisch’our dals pajais tudais-chs,