Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/452

Da Wikisource.
442 Giovanni Mathis

neir taunt per stigl, üna vouta cha quist sfrunto mattun saro inamurô, schi vularo’ l bain spert spuser e nun ais pü prievel cha’ l parta, allura saro eir finida per saimper quista melprüveda, gramazchusa istorgia da dvanter „Curunel“.

Nina Bütz! usche’ vaiva nom la fantschella della famiglia Salis, chi avaiva tschantscho usche cun sieus patruns, in merit a Gudench lur figl.

Ella eira da St. Murezan, della famiglia „Bütz“, chi eira vschina da St. Murezan.

All’eted da tredesch ans, Nina eira gnida a Schlarina, sco fantschella tar Maschel Jann - Nuot Salis, il bap da sieu actuel patrun, ed eira dal temp da quist requint, gia pü da quaraunt’ans in chesa Salis.

Eir tuot’ Schlarina la clamaiva „Nina Salis“impè da „Nina Bütz“, e scha per cas qualchün la dschaiva sieu vair nom, quel eira mel arvschieu, eau sun uossa bod mez secul in ma chesa Salis dschaiv’ la, e per conseguenza sun üna „Salis“, a pêr da qualunque oters Salis.

Taunt sieus patruns, cu Gudench la trattaivan e la consideraivan eir sco scha ella fess part da lur famiglia, ed ella per usche dir comaindaiva tuot in chesa.

Gudench poi per ella eira l’Univers, sa vita, ella l’amaiva e’ l consideraiva sco sch’el füss sieu figl, ma eir Gudench l’amaiva e’ s confidaiva cun ella sco cun üna mamma.

Cun vair zeli e amur la mamma Nina as mettet al ovra, per tschercher que ch’ella dschaiva „ün bun partieu“per sieu Gudench.

Di e not stüdgiaivla e passaiva in revista las giuvnas da vschinauncha e d’our d’ vschinauncha, per savair quela chi convgniss il megl per sieu figl e per els in chesa, e quasi ogni oter di l’offriva ün otra, vzand cha el bè riaiva da sas tschernas e offertas.

Pür continua ma Nina, pür tschercha, dschaiva saimper riand Gudench, tü nun sest quaunt cha tü ’m devertast cun que, ma tü post eir esser sgüra cha tü perdast tieu temp, perche eau’ t he gia ditta e tuorn a ’t dir cha quaista vouta nun am fatsch spus, nè ’m marid! d’utuon part e vögl dvanter „Curunel“aunz chi ’m marider.

O ta Nina nun as lascha abatter e nun perda taunt chöntsch il curaschi, dschaiva ella riand e’ l charezzand, sest mieu bel Curunel mancho cha nun ais auncha utuon, cha fin d’utuon bgers millis pêrs utschelins avaron gnieuvo, milliuns flurinas saron sortidas da lur butuns e avaron sorieu al Tschêl, sü ’ls pros, ers e pasculs uossa apaina verds, il chod fuogn avarò nino e vanno miliuns stüis, fluors, föglias e spias, ils ots munts auncha cuverts da naiv saron dvantos verds, e lo avaron pasculo nombrusas scossas, ed in tschients oters möds e manieras, três la belleza