Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/458

Da Wikisource.
448 Giovanni Mathis

sü’ l baunchet sper me, cha he da’ t comunicher qualchosa da granda, grandischma, ponderus’importanza.

Ma vzand cha sü’ l baunchet eira la speda da Gudench, Nina con rapgia la büttet vi per stalla, e cur cha Gudench füt tschanto spêr ella e l’avet passeda sieu bratsch intuorn culöz, ella al dschet:

Tü sest cha Signura Clergia ais üna persuna chi in tuot affers vezza eir ella passabelmaing dalöntsch, insomma tuot dit, „üna duonna fich scorta“.

E bain, er zieva predgia seguonda, sun passeda aposta zieva gio sa chesa, perche cha sè cha da quell’ura ais’ la quasi saimper a plaz sü’ l baunchet, in sieu üert.

Zieva ch’eau l’avet salüdeda cun summa maniera e domandeda novas da tuots ils sieus, ella am dschet: e tü ma Nina Salis ad est (perche tü sest ch’ella am tüagia, sgür be perche cha sun üna Salis)?

E’ ls tieus in chesa sun eir tuots bain am dschet’ la?

Tuots charinamaing la dschet, be la duona patruna ed eau cridains gia ed essans in anguoschas, pervia cha noss Gudench voul darchò partir e turner quist utuon in Frauntscha; o! que ais bain teribel per nus.

E perche al laschias partir, am dschet’ la soriand.

Vè ma Nina Salis, vè ün momaint in stüva, schi’ t fatsch vair mas duos tailas cha avains filo quist inviern.

Que sun tailas ch’ella e sas figlias ogni inviern filan e per Pentecosta daun allura taunta passa per ün als povers in vschinauncha.

Tü sest cha eir ta mamma ed eau filains l’inviern da gust, e gugent launa, e fains stinvs per ils povers, ma avains gia dit, cha scha tü’ t maridast, schi cha ta duonna e nus filarons allura eir e farons tailas per ils bsöngus, e tieu bap hot dit ch’el splajarò las atschas e las chanellas, e’ m farò sü zieva maun ils spols cur ch’eau tess poi las tailas, e tü farost poi eir qualchosa, tü giarost allura a partir our ils töchs, cur cha sun glivredas, nischi?

O che algrezchas cha que saro in nossa chesa, di mieu figl, di.

Ed uossa turnain a Signura Clergia.

Apaina arivedas in stüva am dschet’ la: scha vulais cha voss Gudench nun parta pü, schi fe’ l marider, que ais il sulet mez per l’impedir da partir.

Güst l’istessa idea cu la mia chera Signura Clergia, la dschet, schi il Segner am ho s-chafida cha vez eir eau passabelmaing dalöntsch, güst pled par pled que ch’ella am disch, he dit eir eau als mieus, ma pür memma fin in uossa pêra cha noss figl hegia pocha vöglia da’ s marider.

Taidla ma Nina Salis am dschet sün que Signura Clergia, sch’eau se e tout so cha tü nun est naschida cun la testa aunt in ün sach, schi tuottüna am permett da’ t der ün cussagl: