Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/465

Da Wikisource.

Il Curunel e las tratschoulas da Deta Petz 455

quaunt’algrezcha ch’eau saint uossa in mieu cour, da podair a’ t dir „Mieu Amô“crajast cha tieus genituors e Nina vzaron da bun ögl, cha tü’ m hegiast tschernida per lur figlia?

Schi mi’ ameda, la dschet Gudench, tü sest cha’ ls mieus a’ t vöglian bain e saron sgür eir containts ch’eau’ t hegia tschernida per compagna da ma vita, be forsa Nina faro ün po d’ mel viers, siand vulaiva ella am tscherner ma spusa, e daspö cha sun arivo am turmainta, ù megl dit am deverta, m’ofrind ogni oter di ün’otra bain inclet be Signuras.

Eir per que he gia piglio provedimaint, cioè per qualche temp tgnains noss’inpromissun adascus e fains la confidenza be a ta mamma, e allura ün bel di fatsch finta da fer mieus preparativs da depart, e impe da partir a’ t main üna saira in chesa nossa e t’ preschaint a mieus genituors, chi’ t artschaivron a bratscha avierta, e Nina saviand ch’eau nun part pü, farò sco els, e’ s consolero da nun avair podieu ella, am fer la confidenza cha sun spus, e’ m fer ingioviner cun chi?

Ma per que sest bain cha ogni saira vegn tuottüna tar te, allas desch, cur cha’ ls mieus dorman, pass da mieu talvo nella straglia, da lo in ta cligna, tieu talvo, suler e stüva, e stun cun te fin cha tü’ m tramettast a chesa.

E cur cha brancland sa mamma, Deta l’avet quinteda sia immensa felicited, sia inpromissiun cun Gudench, dal fuonz da sieu cour fluittan eir larmas d’algord, d’amur e da regret, ed ella vzand sieu sguard vers il Tschel dschet:

O bap mieu chêr, chi taunt m’amaivast, ed eirast taunt bun cun me, o be cha tü vivessast auncha, podessast pigler part a noss’algrezcha, vair noss’amur, e’ ns der ta benediziun.

Gudench s’alvet fich bod la damaun zieva, get in talvò, e cun üna zaungia tret our la claviglia d’üna dellas assas chi eiran in fatscha alla cligna da duon’Annetta Petz.

Dalla vart che’ l avaiva levo la claviglia laschet el ir per terra l’assa, pruvet da passer tres il spazzi lascho, nella straglia e vzet ch’el podaiva passer lò comodamaing.

El mettet darcho l’assa a lö; sainza picher aint la claviglia, per podair la lever be cu’ l maun, e gia allas 9 e ½ Gudench passet da lo nella straglia, nella cligna e pochs momaints zieva eira arvschieu da sa spusa e da duonn’Annetta, chi comossa d’algrezcha als giavüschet bain e benediziun.

E bain bod sulets Gudench e Deta passetan insemmel lur prüma saira d’incomparabla leidezza e felicited per duos cours chi s’aman sco s’amaivan ils duos nouvs impromiss.