Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/482

Da Wikisource.
472 Giovanni Mathis

scha tar duonn’Annetta haun bgerra s. v. muaglia, e quaunt chi po dürer üna da lur impraismas, eira que per savair scha Deta turness bain bod a glivrer l’impraisma?

E bain che disch’ la chera duonna patruna, dellas finezzas, astuzias e fintas da quist Signur Curunel manchò, e dir cha eau nun am sun inachüerta d’ünguotta, e he cret tuott’ sas falistorgias, e travundidas per zücher e pizetras.

Vzand cha duonna Chatrina e Nina staivan lönch sün stüva sur, Maschel Jannet, chi que di nun avaiva pôs inüngür, arivet eir el lò, e giavüscho da Gudench quintet darcho l’intera istorgia della visiun da Duri Pain, nun smanchand la baruffa della visiun e Deta, in stüva.

Fortüna da Dieu, vulais pês, voulais pês sbregiva Nina, as tignand las costas dal grand rir, o cha’ l glivra, in amur da Dieu cher Sar patrun cha’ l tascha, cha nun poss propri pü, quel avarò dit qualche voutas:

E simlas chosas, pover Duri, vulais pês.

Schi ma Giunfra Nina da Salis, dschet Maschel Jannet, eau glivr dalun e tasch, ma be nun poss fer a main cu da la dir auncha, cha ella Signurina Nina, chi disch adünna cha in quasi tuottas chosas vez’ la taunt dalöntsch e pü dalöntsch cu bgers oters, quista vouta poi nun ho vis direttamaing, ù chazramaing poch, nè dalöntsch, nè spêra.

Be in üna chosa quaista vouta, stu’ la allura bain confesser ch’ella vezza clêr, cioè cha in quaist’uniun da noss Gudench e Deta, darcho as po vair e tucher, cha be Dieu ho tuot mnô, guidô, e destinô, sco as he saimper dittas, e saimper as dscharo! cha bè El redscha e tuot maina a fin, e cha „Tuot ais Destin“.

O eau savaiva, eau’ m sun bain inpisseda, as dschet Nina sospirand.

O per las plejas da noss Salveder, benedieu Sar patrun dschet ella, almain hoz, ün di solenn sco hoz, ch’el nun ans turmainta cun sa funebra istorgia, ch’el nun am fatscha clapper mieus granfs e forsa auncha la puoncha zupêda, quists sun tuottüna aprovamaints pês cu qualunque pleja d’Egipto e bos-chas del Apocalipse.

Schi, que ais vaira dschet Maschel Jannet, hoz ho dad esser per nus tuots ün di d’incomparabla leidezza e dalet, e per cha possans tuots rir bain a bunura as main uossa dalun in noss talvo, e’ s fatsch vair inua cha la teribla visiun „posaiva per ir tar Deta alla strangler, e da lo gniva darcho in chesa nossa.

O l’arte della guerra ais tuottüna üna grand’ bella chosa, dschet Maschel Jannet, cur ch’els füttan in talvo, levand la claviglia dell’assa e la laschand cruder per terra, vzais cha noss Sar spus füss tuotüna dvanto