Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/483

Da Wikisource.

Il Curunel e las tratschoulas da Deta Petz 473

ün famus generel, vzais che indschin ch’el avess gieu per chatter lös, per fer passer sia armêda sainza esser visa dal inimih?

Ün’idea, ün’idea am vain, dschet duonna Chatrina vzand l’assa per terra, ün proget chi bain sgür eir als plascharo a tuots.“

Eau nun poss propi pü spetter il momaint, d’ir a straindscher a mieu cour mia amêda figlia Deta, e propuon cha passans uossa dalun tuots quatter quia, inua passaivast tü mieu figl e giajans eir trés la cligna tar duonn’Annetta e nossa Deta a giavüscher benediziun.

Il proget da duonna Chatrina füt da tuots trais acepto cun grand dalet, e bain spert duonna Chatrina e Nina, güdedas da Gudench, chi eira sortieu el il prüm füttan nella giassa.

Ma provand eir Maschel Jannet da passer, siand fich corpulent nun al füt que possibel.

Destin, destin, schi sco quaista vouta dsche’ m ün’otra, cha crai eir eau al Destin, comanzet a sbregir Nina, riand sco üna bluorda.

Que eira destino cha nus podessans passer tres las sfalizas dellas assas ed el na, e ch’el stöglia sortir da porta d’ talvo e fer il giro per gnir fin tar nus! Schi, schi „Tuot ais Destin“.

Bain bod eir Maschel Jannet arivet nella giassa, e fand main fracasch possibel tuots quatter intrettan nella cligna da duonn’Annetta e da lo traversettan il talvo e’ l sulêr.

Arivôs tar l’üsch d’ stüva (duonna Chatrina dand il bratsch à Maschel Jannet e Nina il bratsch a Gudench), duonna Chatrina dandettamaing avrit l’üsch e intrand tuots quatter insemel ella dschet:

„Bundi ma chera consöra! Bundi mia ameda figlia, ad essans gnieus per giavüscher bain e benediziun al nouv pêr.“


Duos dis zieva, davaunt la porta d’ chesa da duonn’Annetta Petz eira fermô ün charr e chavagl.

Sü’ l char, chi paraiva güst nouv, telmaing ch’el eira sto lavo e sfruschô eira sto miss ün’assa, alva sco’ l lat, e sün quella ün bel pann tudaisch tuot nouv.

Lò as tschantettan Gudench Salis, vstieu dad offiziel, e spêr el sa spusa Deta Petz.

Els giaivan fin a Zuoz lur spassageda da müsted, e nell istess temp a vair e der part da lur impromissiun als nombrus paraints da Deta chi eiran vschins da Zuoz e lo domizilios.

Intuorn il char, per salüder ils duos fortünos viandaunts, eiran