Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/509

Da Wikisource.

L’Orfna da Segl u l’Inozainta 499

(El metta ün’otra clêv nell’aunza della clêv, e stordschand parvain ad avrir la s-chanschia - d’ mez.)

Maschel Giachem: (zieva avair aviert il chaschuot grand)

Maledicziun! misericordia! il sachin nun ais pü, qualchün al ho involo, la serradüra ais steda sforzeda, Annigna! Annigna! Maledicziun! aintra Annigna!

Maschel Giachem: (con anguoscha)

Annigna, nischi cha que ais tü chi hest aviert her qui ’la la s-chanschia, e piglio our il sachin cols sechins, cha tü hest vis ch’ cheau he miss qui’ her in damaun, nel chaschuot grand? porta’ l dalun quia sest, scha que ais ün spass cha tü hest forsa volieu fer, schi bè sapchast, cha que ais ün trid e mel - plazzo, inclegiast?

Annigna: (stupefatta)

Na barba Giachem, na, eau asgür ch’eau non he tucho, nè aviert la s-chanschia, e sun sgüra cha üngün nun ais n’eir sto her qui’ in chesa, e maindir in stüva, la monaida stu esser inua cha l’avais missa, nun l’avais forsa pozzêda in ün oter chaschuot, u in qualche oter lö?

Maschel Giachem: (furius)

Na, la monaida nun ais pü inua cha la he plazzeda, e be tü, sapchast, be tü creatüra vila e perversa la hest pigleda, tü hest sforzo la serradüra, con ün’otra clev, tü la hest involeda, üngün oter, tü, chi her cura cha l’avains quinteda sün maisa, la hest tucheda e guardeda, con covaida e avidited, e parfin dit: o bè cha que or füss mia, schi savess bain che and fer.

Ma sapchast, cha scha tü persistast da non render quella monaida, schi cha, usche vaira cha ais ün Dieu, at dun - aint in Criminel, ils mèss da saung gnaron qui’ at pigler, e lieda sün ün charr at mnaron nella preschun da Zuoz, inua lieda con las cordas e tratta sü, con la zaungia, chi ’t faro scruschir l’ossa, col buol alv d’ fö sün tas arains, e oters suplizzis at faron bain confesser, cha tü hest invulo la monaida, ed eir dir inua cha tü la hest zuppêda, tü sceleratta, infama creatüra!

Annigna: (in snuaglias d’avaunt el cols mauns mis insembel)

O barba, barba, in amur da Dieu, hegias compassiun da mè, na, eau nun hè piglio eau la monaida, eau as gür pel salüd da mia orma, per las plejas da nos bun Salveder, per mieus chêrs, chi sun in tschel, eau sun inozainta, craje ’m cher barba, craje’ m, la monaida stu esser

32*