Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/566

Da Wikisource.
556 Andrea Vital

a tuot il muond, ais güsta, e ch’eau he tuot uschè poch motiv cu otra glieud, da ’ls charezzer e da ’ls glischer perquè.

Craja però Kirchen, da piglier tuottüna in benigna protecziun quaists duos, chi al mussettan a fer nair sieu prossem, sainz’alchün motiv plausibel, schi complaundsch eau quaista cretta e ’m confort cun què, ch’ün undro Public fich probabelmaing sarò da mieu avis.

Que chi resguard’il seguond puonch, schi ais incontestabel:

a) cha ’ls pleds proverbiels „esser pü nar cu Tach“dateschan daspö seculs, e cha ne Sar Gian, ne üngün oter Tach uossa vivaint ils hegian provochos, anzi ün nar decis e precedaint all’existenza del proverbi stess;

b) cha conseguentamaing ne eau, ne oters, chi s’inservan da quels pleds, nun possan e nun vöglian manager cun quels dit Sar Gian Tach, chi ais tuot oter cu hom nar, anzi managian be il provocant da quel proverbi, e cha dunque:

c) l’inculpaziun del Sigr. K., ch’eau füt per dit motiv indelicat vers Sar Gian Tach, uossa vivaint e dimorant a Bever, nun ho propi mauns ne peis.

Craja però Kirchen, da volair tuottüna bistander per narramainta mort’e sepullida avaunt seculs, schi ’m displescha, cha sieu deservit nun sarò grass, e ’m limitesch a dumander, ch’el as legitimescha tres procura, perchè sainza quaista nun ais nell’ sia contrapart intgnida a ’l respuouder pü.“

Sün quaista diffaisa da Pallioppi replichet Kirchen lungamaing1, e Pallioppi avet il bun sen, da duplichar be colla decleranza, ch’el non s’indegna da respuonder nemain ün pled2.

Con que finit la polemica. Tuottüna pero ha Pallioppi, publichand il sonet menzionà in seis seguond fascicul, substitui il satan e sa nona cols pleds nairezzas indiciblas e rimplazzà l’allusiun proverbiala quel, chi ais pü nar cu Tach cols pleds quel, chi ho noschdet as sfrach.

Repigliain darcheu il fil del referat.

Il seguond fascicul dellas poesias da Pallioppi comparit l’an 1866, d’ün temp, cha nos poet eira maloura colla redacziun del Fögl. Quaist consta d’üna charta privata da Pallioppi, chi ais in meis possess. Scha quaista discrepanza sta in connexiun colla polemica del an 1865, m’ais incontschaint. Quella sarà pero statta il motiv, cha ’l Fögl annunzia las nouvas poesias be in ün „Comunicho“plütost fraid. Nun legiain suot il titel Litteratura romauntscha3.

  1. Fögl d’Engiadina, An 1865, Nr. 29. Resposta al Sigr. Z. P. sün sieu inserat nel Nr. 27 del Fögl d’Engiadina.
  2. Fögl d’Engiadina, An 1865, Nr. 29.
  3. Fögl d’Engiadina, An 1866, Nr. 15.