Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, X.djvu/243

Da Wikisource.

[Historias biblicas] 215

inova nel pajais chia el ans ha impromiss a nos babs. Pigliei eir con vus mia ossa.“Quist al stovetni al imprometter. Et usche morit el con cretta sülla impromissiun da Dieu, dutsch et cosola. Innaumerablas larmas gnitan sponsch per el. Quà nel cavarida Joseph chiavai, chiars uffaunts, la resulaziun da viver prusamaing sco el, accio vus poderauat insecura morar consola sco Joseph.

[f. 35r] Dal nov Testament.

I. Historia.

Zacharias et Elisabeth.

Sott la regenza del raj Herodes vivit in üna cittaeta nella muntognia nella Judea un prus Sacerdot col nom Zacharias. Sia doña havet nom Elisabeth. Amenduoi eran taunter ün povel pechiaminus jüsts avant Dieu et senza defeto. Els havevan ingiün uffaunts. Quai fo per els un grond patimt. Els roetan sovent et da cor à Dieu per ün uffaunt. Ma lur oratiun paréva vauna. Amenduoi eran ossa ât in etá. Tott quai els sco tottas ormas da minchia temp giavüschetan chi vivessan amo sulla terra era la naschenschia del Raj divin. Ossa tuket darchiau la rodda a Zacharias da servir nel taimpel. Et viaget percio vers Jerusalem. Ils sacerdots pirtitan in quella jada lur fachiendas tras la büschgia taunter per. Quista tuchet a Zacharias non senza gnida nascosta da Dieu da uffrir nel sanctuari ils anchiains. Zacharias jet vesti sacerdotal col turibul d’argent do il cor qual sepereschia l’intrata dal Sanctuari et jet pro l’alter. Schon s’ dazet il füm in nüblas vers il Ciel. Il pôvel stet dadora et uret. Qua vezet intüna Zacharias [f. 35v] da vard dretta del Alter ün Aungel. Stramici tal surprendet. L’algual dischet amiaivelmg. Non ta temar Zacharias! Tia oraziun eis exadida. Tia consorta Elisabeth servegnora ün figl, et quel dessach nomnar Johañes, schi blers gniraun da jübilar sur da sia naschenschia. Perchia el sara grond avant il Segner. Vin e fermas baibrondas non baiberal. Schon avaunt la naschenschia gnira el impli dal spiert sonch. Blers Israelits convertiral avaunt il lur Dieu, schi nel spiert e con la forza da Elias jara el avaunt il Segner, et al preparara ün sonch pövel. Zacharias restet da stramici quasi or sai. Chia el sur vegnia amo un figl quai tal quasi impossibel. Perchio dischet el col aunguel. Chi ma po quai comproar. Perchia Jau sun vegl, et mia doña eis at d’ettà. Launguel respondet: Jau sun Gabriel, qual stun avaunt il Thrun da Dieu. Jau sun tramiss da Dieu per ta portar quista allegraivla noa et guarda ossa, pervia chia tü non m’hasch crajü meis pled, schi sarasch tü müt in fin di chi jera quist in efet. L’aungel schwanit et Zacharias restet müt. Il pövel spetet intaunt cora et non podetan chiapir, perchiai chia sta usche