Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, X.djvu/345

Da Wikisource.

Sagen 317

Plü tard pigliet il Furomer vegl a fit dalla clastra il bain da Ruinatschasur Müstair.

Üna jada eira el stat a faira e tuornet a chasa con üna bella somma d’ monaida. Jond in ura noctura davo sia via vers il bain, gnit el dandettamaing fermà da duoi homens, chi l’avaivan spettà sü, col clonm: La vita o la bouorsa?“Il Furomer vegl als comonda da gnir con el. Ils aschaschins non polan far ater — els il stolan seguitar. Arrivats sül bain, cloma il Furomer a sia donna e la disch: „Da ün paun per ün a quists homens.“La donna obedescha. Allura as volva el vers ils aschaschins: „Ossa it a chasa, e laschà’ m da quinder invia in pos!“

13. La fontauna del vin.

L’alp Urtièra alla sponda del munt Terza chi ais hozindi proprietà della comunità Tuor, appertgniva plü bod alla clastra da Müstair. Siond ün di ils famagls della clastra sün quell’alp accupats con far legna, vezzettan els gnir üna vittura con vin aint dal Tyrol vers Müstair. Il di eirachad, e’ ls famagls pattivan sai. Un d’els disch: „Be cha nus avessan ün da quels butschins sü qua pro nus.“L’ater responda: „Quai podain nus avair.“In quella da el ün tagl con la saür in ün tschoc ed or dal tagl fluescha il cler vin cotschen. Aviomd ils famagls stüz lur sai, tira il segond sia saür darchiau or dal tschoc ed il vin raffüda da fluir or dal tagl.Intaunt ils vitturins quijo constatan cha ün butschin cuorra. Tottas provas, da’ l stoppar sun invaunas, fin cha’ l segond famagl non ha trat sia saür or dal tschoc. Pür alla raffüda il butschin da cuorrer.

14. La Tea fondada.

Passond da St. Maria tras la val Vau e sur il Döss rodond, s’arrivanella val da nossas alps. Circa a mez viadi taunter il cuolmen e l’alps Sprella s’imbucca da sinistra üna valletta laterala, la val da Tea fondada. Orassom quella, strusch alla riva del flüm ais üna gronda fora a fuorma da chaldera, mez implida con aua. Da temp vegl eira allà ün excellent’alp, la megldra da tots ils contuorns. Jossom l’era eira la tea. Ün di passetün pover hom vegl tras quella contrada. El entret nella tea e domondet la charità. Ma il sogn non al det inguotta, anzi il tramettet davent con terriblas blastemnas. Il pover vegl jet inavaunt e chattet a pitschna distanza il paster dell’alp. Quel as laschet gnir pecha del povret ed al det sia marenda. Il vegl ingraziet cordialmaing. Ma allura as volvet el vers latea smaledit l’alp ed il sogn e rovet a Dieu da la desdrüer. E bainbod s’elevet ün grond füm; la terra as rivit e travondet la tea col crudel song. In quel lô ais ossa il poz mez impli con aua. In sairas avaunt co chi vegn trid taimp, as dalda amo ossa a struschar las mottas jo nella fora.