Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, X.djvu/344

Da Wikisource.
316 Sagen

cha chil ais incontrà. Cur chel avet udi quai, dschet el: „O tü asen, non plonscher sur da quai, be cha tü non hasch guai ils daints.“

11. Co cha Fradetsch majer ais gni urbarisà.

Be dador nos comün sun doi gronds prads, chi appertegnan alla Clastra, Fradetsch grass e Fradetsch majer. Fradetsch grass gnit il prüm urbarisà. Ma Fradetsch majer eira surcreschü usche spess da bos-chaglia, cha quai paraiva impossibel da far landrora pra. Qua s’offerit il diavel d’urbarisar, Fradetsch majer in üna not, da cura chi suna la saira Ave Maria fin cur chi suna la domaun, sch’el survegna paja ün’orma. Il pach 10 gnit perfet, ed appaina chi avaiva sunà Ave Maria comparit il diavel sülla plazza con ün’intera rotscha da lavuraints e det l’attach. Quella not il caluoster non jet in let; el as postet sül cuclcr [cucler] e contaimplet, co cha quai va zua ora in Fradetsch majer. La domaun con briclar di eira la lavur squasi finida. Qua tira il caluoster il segn grond e suna Ave Maria. Ildiavel avaiva pers la scomissa. Dalla rabia pigliet el ün immens pedrun ed il büttet vers la clastra per la smiclar. Ma in sia fêl det il ün tal büt alla pedra, cha quella svolet sur la clastra ora e crodet güst sot la porta sülla via. Seculs alla lunga, fin cur chi gnit fabrichà il stradun, serviva ella sco piogn sur l’aua, chi vegn jo dalla clastra. Adüna as vezzaivavi ad ella ils fastizzis dellas grifflas del diavel.

12. Il Furomer vegl.

Taunter Valchava e Fuldera eis üna chasa solitaria, nomnada Furom. Da là in ora vers Valchava va quai têr avval, in aint vers Fuldera percunter va quai plü planio.

Ils juvens da Valchava jaivan las sairas d’inviern sovent a plaz aint a Fuldera e turnaivan in ora pür vers la domaun. Retuornond pigliaivan els a Furom üna schlitta e roslaivan lasura fina jo sussom Valchava. Allà mettaivan els la schlitta sper la via e jaivan a chasa. La domaun il bun Furomer vegl podaiva tor sia manadüra e gnir jo e laschar trar sü laschlitta, sch’el volaiva ir davo sia lavur. Finalmaing eira el stüffi da quist train. Üna saira, cha’ ls juvens passaivan darchiau aint, gnit el ora sin lobia ed als deschet: „Meis juvens, cha vu tuornauat in ora quista not, schi laschai in pos mia schlitta uschigliö quista jada la trauat insü svess.“Ils mattuns non badettan l’admoniziun. Retuornond pigliettan els a Furomdarchiau üna schlitta e roslettan fin jo süssom Valchava. Ma voliand laschar là la schlitta ed ir a chasa, non eiran els in cas da far gnanc’ün pass — impossibel. Els podettan far buna bucca e condüer la schlitta darchiau su Furom.