Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/46

36

Gian Maurizio

E är fra i Salaš qualchi àn propensiun
Per lan idea nöiva in religiun.

MAGRETTA. Ma la Madona s’ela drumantäda;

S’ la lašcia ca la fede in aria väda?

RADOLF. Sün quel lan part àn diversi panzeir;

Cà ognün la fede vera crè da veir.

GIACUM. Issa quela quistiun matem davent,

Vo, dòna, e fanč, ritirav ün mument;

Ingiet e tör sü ’l peng in la dispensa,
Ca nò ’m possa tagnir ’na conferenza.
(Dòna e fanč van cun la plaina).

[p. 37]       Casa cumandal, ser patrun lüstrissim?

C’am vol ciančiär je à capii benissim.

RADOLF. O je vuleiva dòma’ v dumandär,

Sa forsa, forsa u’ vè santii e ciančiar,

Chi ca’ l nos popul agia vuluntà
Da metar da Morbegn per pudastà.

GIACUM. Je creg, ca dübi nui possa rastär;

Sa’ l šciur patrun al la vol acettär.

RADOLF. Sa’ s trata’ l nos comün tör d’ün impegn,

Giò ca e lü ’i tocca metar da Morbegn

Quist’an al pudastà, je num ritir;
Ca l’è un doveir al comün da servir.

GIACUM. Da parte mia, je nu mancarà,

Dal racumandär lü per pudastà.

No, i see merit i nu pon sfugir
El popul, e ognün l’à da capir.

RADOLF. Ma una part àn al cervel pü fin,

S’i scaldan la rašun cun ün got vin;

Per quel je ’v dun in man quisti daneir,
(Ai dà un borsa).
E vò dai impiegär fagiè’ l plašeir.
E sa ’v riešc da fär quel ch’i’ v à ditč,
1040 Sci je’ v lasč giò är la mità dal fitč:
Vers al comün pö je nu mancarà
Da essar grato per la sii buntà.
Ma secondär s’u nu vulè i me fin,
Je truvarà ben altar fitadin.
U vè capii: issa stet ben, cumpär,