Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/165

Da Wikisource.

Mo ina mumma vegn pliront
Neutier la foss’ ornada,
15S’ enclin’ afunds spel car affont
E plaida commuentada:
„Plirei cun mei, o cantadurs,
Bargi cun mei, o Musas,
Stei mal vischins romontschs e purs
20Sin spundas montagnusas:
Quel ch’ inflamava cors grischuns,
Il meister de balladas,
El conta buca pli canzuns
Las lefzas ein serradas!
25O niebel fegl, has dau honur
A la materna viarva;
A tiu cantar schi plein vigur
Il cor grischun sesarva.
Mo uss eis ti setratgs navent
30Scadin romontsch quei senta;
Negin pli ha sco ti talent
E la premur’ ardenta.“ —
Aunc ditg pil fegl, il gienial
La buna mumma plonscha . . .
35Cheu port’ in aungel celestial
In plaid a la Romontscha:
„Tiu cantadur schiditg sco ti,
El stat cheu en memoria:
Ch’ el resti verds, siu bi tschupi,
40Quei ha quitau l’ historia.“
A mia violina.
Amitga de mes giuvens ons,
O buna violina,
Pos mai vegnir tier mei danvons,
Ti giegia neidia brina:
5 Neu giud la preit en bratsch a mi,
Jeu stemel tei uss pli e pli.
Sch’ jeu prendel tei entuorn culiez,
La fatscha encunter fatscha,