Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/164

Da Wikisource.

La sera sper il lag.
Solemn ruaus cheu silla riva,
D’ umbriva stat il lag curclaus:
Il bi solegl cun glisch tardiva
Davos ils quolms ei sesbassaus.
5 Utschals ruaussan e cupidan,
Bufatg bufatg gl’ uaul trai flad;
Encunter tschiel las flurs salidan
Cun plaids carins de pietat.
E giu da tschiel las steilas biaras,
10Migieivel miran giu el stgir —
Miu cor, miu cor, tgei aunc empiaras,
Va era ti tier dultsch dormir!
La spusa dil pastur.
Si d’ alp sut il glatscher Il paster speras vi
Fluresch’ in bi roser: Bein passa in bi di:
Cun la levada dil solegl La flur alpina tut surstaus
Terlischa tgietschen siu bategl, El ves’ e cloma commuentaus
5 O flur, gliei in plascher! 10 „Miu cor cheu aud’ a
ti!“
La rosa a siu mat
Carin risposta dat:
Jeu sun la spusa dil pastur,
Per tei jeu stun si d’ alp en flur,
15Mintg’ onn de mesa stad.“
La mumma romontscha silla fossa de G. C. Muoth.
„Tgei bragias, mumma, uss puspei,
Tgei vas en rassa nera?“ —
„Il zen de miert tuchei, tuchei,
Vegni cun mei a Cuera:
5 Miu mat, miu meglier cantadur
Ei mess sin baun en bara!
Tgei sperdita e tgei dolur
Per mei e tut la
tiara!“
Il patriot vegn compognaus
10Sigl ault e vegl santeri.
Siu cor leu da tschupials curclaus
Po en ruaus star eri: