Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/277

Da Wikisource.

E tiu Romontsch, jeu plaidel clar,
Tgei vul cun tia viarva?
E tiu lungatg, ti pauper narr,
Ha ge ni saun ni gnarva.
Jeu datgel buca sil craschlar
De tala paganeglia;
15Ei dat mo paucs, che san cantar,
Er denter noss’ utschleglia.
Cun ferma grefla tard e baul
Ha igl orcan cargau il pegn,
Miu pegn d’ untgidas leu egl aul,
Che ha el grep in ferm sustegn.
5 Ha quel scurlau, cun el saltau,
E fatg schemer affuns il lenn,
Ed oz stat el, miu pegn alzau,
Pli ferms che mai sin siu terren.
E cul solegl sclaresch’ il di,
10Il matutin, en aur bognaus,
Sche tschenta quel sil brac tschupi
In diadem stupent ornaus.
O, fuss jeu er’ schi ferms sco ti,
Ti pegn d’ untgidas leu egl aul,
15Udess a mi er in tschupi
Lu ina gada tard ne baul.
La fossa.
(Nach Annalas, S, 177, 1911.)
La fossa, ah, la fossa,
La stgira fa stermen,
Che quarcla carn ed ossa
En stretg, profund terren.
5 E mintga vierm, ch’ endira,
Sesaulz’ encunt’ il clar,
Sestorscha ferm e plira
D’ en fossa ruassar.
Miu cor, buc sestermenta,
10Cu ti stos a ruaus;
La fossa mo stenschenta
Las peinas e quitaus.
Ei siemia mo en fossa
In siemi dulsch e bi
15Humana carn ed ossa
Dal giuvenessendi.
La sera.
(Nach Annalas, S. 177, 1911.)
Jeu stundel silla gonda
E parel de semiar,
Admirel la natira,
Che va a ruassar, —
5 Ed ella draussa contan
Mo brausel ils utschals;
Il suffel strusch ballucca
Ils pegns cun lur tschupials.
E pli migeivel tunan
10Las auas tras las vals,
E sco en sien sgarguglian
Las pellas dils uals.
E co la glina tschercla
La pezza cun splendur,
15E co il paster tiba,
Ch’ ei tun’ e dat sinzur.
In campiun.
(Nach Annalas, S. 177, 1911.)