Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/330

Da Wikisource.

Non chante per m’ allegrer Quella ch’ eu am non vol amer Per la mia, per la mia Granda disfortüna. Ma tiers quella vögl eu ir Quaists duos pleds la vögl eu dir Mieu cour alguar e suspürar Sto per causa tia. Eu ’t giavüsch no’ m der la mort Ma fo’ m viver da cuffort Fo’ m florir, fo’ m sentir In mieu cour allegreza. Scha tü no’ m voust dar cuffort Schi giavüsch be la mort Per glivrar d’ indürar Painas dolorusas. Ach mort ve qua vicin 10A mieu viver metta fin Cha ais cler, ch’ eu morir Sto per causa tia. Con trest il sparter de dus amants seigi ei il tun fundamental che schai en ina gronda rietscha de bialas canzuns romontschas, che crodan si 15a nus principalmein muort la viva dolur e tristezia non hipocrisada; ei glei suspirs cuorts e vehements ord in cor buca tussegau da cultura faulsa 1). Questa canzun che vegn cantada ell’ entira Surselva e Sursess ei ina dellas pli veglias e pli bialas de quei idiom. De dar rosmarin per memoria alla muronza ei ina fetg veglia moda retica. Quei usit han manteniu nos frars dil Montafun, ils quals han aunc teniu si bia antics usits retics, ch’ ein tier nus ira a piarder. Dad ina grondiusa forza vengonza d’ ina veglia canzun de baselgia ei la sequenta: „Chanzun de separaziun e cumgio da duos cuors amants“ ord la vall Mustair: Ils tschels quels cuschidran 25E planschan con me Veziand la desditta Chi’ m disch con tal fè Non hegiast plü spranza Nemain t’ impisser 30L’ ais fat la savranza Dels cours usche chers L’ solagl quel s’ inschüra Splendur non ais pü Veziand la clerglüna 35Con led revesti Las stailas be crodan Ils flüms dvaintan lass Il fö as consüma Veziand ün tal cas. La terra be s’ mora Franturand con led Veziand la tristezza D’ ün cour usche net. Ma’ l Deis della grazia Ha quai ordino Fand üna tal plaia Chi guarir non’ s po. Decurtins, Chrestomathie Bd. II, p. 265.