 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 166 | Flurin Valentin |
Osserv’il paragun lettur:
Ün invilgius óm fôs malign
Po grônd dôn far cun sa zensur,
20 E bain po far l’óm scôrt benign.
La Rana e la Jallina.
[p. 34] Spêr’üna rôssa üna iallina
Jeva plan plan côccadövônd,
La rana maliziusa üna
Schèt: ché vast quà côccôrônd?
5 Eu non craieva cha tü fossast
Ün’usché tant sischurainta,
Che hast danövs, ch’at demossast
D’aria fich pavunegainta?
„Danövs ingünas, êu hai ovà.“
10 Hast fat bé ün öv? ün sulêt?
Signura schi! non t’ displascherà?
Tü t’ meraviglast del pacêt?
Eu nom stupisch del teis iüvlar
Dal sghurghular la nôt e ’l dì,
15 Imparzial vögl’iüdichar:
Il teis quaccar és d’ün sturdì.
[p. 35] Sch’eu publichesch e fitsch savair
Meis pac aggì, — quel és nützgiaivel,
Ma teis sbragir, — tü post taschair,
20 Quel és dal tot inserviziaivel.
L’Oco e la Sêrp.
Ün di ün Oco as gloriêt:
„Quala bêscha ha dal tschél tans bains
Sco éu retschvü? êu sun sulêt
Cha percuoresch trais elemaints.
5 Eu demur nell’aua, nell’aria
E sün la têrra. Cura sun stangel
Da chaminar, schi am slargia
Las alas, — eu non cognosch mangel.
