Pagina:Folengo, Teofilo – Opere italiane, Vol. III, 1914 – BEIC 1822407.djvu/234

Da Wikisource.

E li angeli cantino:

Et virius Dei nostri et potestas Christi eius, quia proiectus est draco ille magnus.

E Micaelo dirrá:

Laudate Dominum de coelis; laudate eum in excelsis!

E li angeli:

Laudemus eum omnes angeli eius; laudemus eum omnes virtutes eius!

E doppo dirrá Dio:

Fiat lux et dividatur lux a tenebris, voceturque lux «dies», tenebrae vero «nox».

Ditte queste parole, si darri subito a la chiesa il lume, che sarrá stato fin qui occupato. E anderá Dio con li cori de li angeli per il cielo di quel capo de la chiesa a l’altro, cantando sempre li angeli li versi sequenti:

Pieni sunt coeli gloria tua. Laudemus eum omnes angeli; laudemus eum in excelsis! Laudemus eum omnes virtutes eius; laudemus eum in firmamento virtutis eius; laudemus eum in virtutibus eius et secundum multitudinem magnitudini eius. Laudemus eum in sono tubae; laudemus eum in psalterio et cythara. Laudemus eum in tympano et choro; laudemus eum in cordis et organo. Laudemus eum in cymbalis bene sonantibus; laudemus eum in cymbalis iubilationis. Omnis spiritus laudet Dominum, quoniam in aeternum misericordia eius, qui fecit angelos suos spiritus et ministros ignem urentem.

E, mentre li angeli canteranno questi versi, arrivirá Iddio a quella parte del cielo che soprasta al talamo de la creazione, e, scompartendosi li cori angelici di ogni torno di quello cielo de l’altra parte, si volterá con la faccia a li spettatori; e in questo mentre compariranno tre angiolini de la sinistra sua e altrettanti de la destra, che si fermiranno a paro de li altri cori angelici. E in mezo al coro, un poco eminente, si fermerá Iddio a fare la creazione, dicendo:

Fiat firmamentum in medio aquarum et dividat aquas ab aquis.