 |
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. | |
E subito si vederá comparire sul talamo un masso di acque, e li angeli canteranno:
Extendens coelum sicut pellem, qui tegis aquis superiora eius; qui facis coelos in intellectu, quoniam in saeculum misericordia eius.
Dirrá poi Iddio:
Congregentur aquae, quae sub coelo sunt, in locuin unum, et appareat arida.
E subito il masso predetto di acque si dileguerá e si vederá la terra arida, cinta di mare. E li angeli dirranno:
Qui firmavit terram super aquas, quoniam in aeternum misericordia eius. Laudate Dominum, de terra omnes abyssi, ignis, grando, nix, spiritus procellarum, quae faciunt verbum.
Dirrá poi Dio:
Germinet terra herbam virentem et facientem semen et lignum pomiferum faciens fructum iuxta genus suum, cuius semen in semetipso sit super terram.
E veggasi la terra germogliare li erbi, le piante e gli alberi. E scuoprasi il paradiso terrestre, e dicano gli angeli:
Montes et omnes colles, Ugna fructifera et omnes cedri. Qui fundasti terram super stabilitatem suam; non inclinabitur in saeculum saeculi. Abvssus sicut vestimentum amictus eius. Super montes stabunt aquae.
E, finita questa lode, dirrá Iddio:
Fiant luminaria in firmamento coeli et dividant diem ac noctem, et sint in signa et tempora et dies et annos, et luceant in firmamento coeli et terrae.
E subito apparerá il sole e la luna, cantando li angeli:
Qui fecit luminaria magna, quoniam in aeternum misericordia eius; solem in potestatem diei, et lunam in potestatem noctis, quoniam in aeternum misericordia eius: laudate eum, sol et luna; laudate eum, omnes stellae et lumen; laudate eum,
