 |
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. | |
nunc stabit rediviva: Dei periisse iubentis
credite consilio, pietas quo caelica fiat
no clarior infidis: virgo potiore subinde
sorte reviviscet, melioris munere vitae.
Tartareis, inquam, dubio procul, excita ab oris
nunc aderit sospes, iuris modo nulla paterni
vis obstet praenosse Deum, amplectique volenti,
r 15 per quem de Stygiis superis revocata sit oris.—
Adnuitur: petitur lugubris morte recessus
funereique thori, quibus exanimata iacebat
virgo: manus olii tendit veneratus ad astra
ipse pater duplices divina precamina mussans.
120Exin marmoreos contingens molliter artus:
— Surge — ait — e tumulo Stygis: auctoremque fatere,
virgo, tuum: nec vera sinu formidine condas. —
Res mira! accessu mentis penetravit ad aures
praesulis imperium: stetit et defleta rubenti
125ore: nec ulla manent veteris vestigia morbi.
Haud secus ac colubri cum fervida tossica vincit
vis nivis asperior, pigro iacet ille veneno,
sibila non mittit nec promicat ore trisulco;
quem si quis foveat miseratus forte sub aestu,
130protinus admittit vires reparatque vigorem.
Yertuntur subito tristes in iubila luctus:
et modo quae planctu, reboant nunc atria plausu.
Exclamat pieno sed laetior ore iuvenca:
— Hinc vani migrate dei numerosaque divum
135nomina, terrigenum toto indignissima cultu!
Unicus ardentis Deus est dominator Olympi,
fundatorque orbis debent cui vivida quaeque;
intrepidi quem lingua senis canit inscia fraudis.
Hunc boreale solum colat: hunc Garamantes et Indi
140occiduae Gades, Morini extremaque Thulae.
Te vero, venerande pater, quo parcius aequem
mille equidem satis esse reor mercedis, habeto
munera (nec spernas) menie, quam fauce recepsti
cerberea: haud prohibent (causa est si iusta) parentes. —
145Cui praesul contra: — Averser cur regia dona?
proemia tanta? tamen cuius te plasma fateris
addico virgo Deo: illi animam vitamque decusque
