Pagina:Goldoni - Opere complete, Venezia 1915, XX.djvu/222

Da Wikisource.
212 ATTO TERZO

|

Lazaro. Badèrne a mi. Un poco de muggier la xe una gran bella cossa.

Zamaria. Diseu dasseno?

Momolo. Fermeve. Ascoltè un omo che parla. Chi songio mi? Sior Momolo manganer. Un bon putto, un putto civil, che laora, che fa el so dover; ma che no gh’ha mai un ducato in scarsela. Per cossa no gh’oggio mai un ducato in scarsela? Perchè no son maridà. No gh’ho regola, no gh’ho governo. Vago a torzio co fa le barche rotte. Marìdete. Me mariderò. Quando? Quando? Co sta zoggia vorrà. (accennando Polonia.)

Polonia. Fé giudizio, e ve sposerò. (a Momolo)

Momolo. Sposeme, e farò giudizio. (a Polonia)

Polonia. No me fido. (a Momolo)

Momolo. Provè. (a Polonia)

Marta. Orsù, sior Momolo, fenila. Maridève, se volè: se no volè, lasse star; ma a nu ne preme che se marida siora Domenica e sior Anzoletto.

Zamaria. Patrona, in sta cossa gh’ho da intrar anca mi.

Marta. Sior sì; ma che difficoltà ghe xe?

Zamaria. Ghe xe, che no gh’ho altri a sto mondo che ela, e che no gh’ho cuor de lassarla andar.

Marta. E per el ben che ghe volè, voleu vederla desperada? Voleu che la se ve inferma in t’un letto? (a Zamaria)

Zamaria. In sto stato ti xe? (a Domenica, pateticamente)

Domenica. Caro sior padre, mi no so cossa dir. Ghe confesso la verità, la mia passion xe granda; e no so cossa che sarà de mi.

Zamaria. E ti gh’averà cuor de lassarme? In sta età, senza nissun dal cuor, te darà l’anemo de abbandonarme?

Marta. Per cossa non andeu con ela, sior Zamaria?

Bastian. Perchè no ve marideu?

Polonia. Perchè non andeu con madama?

Momolo. Tolè esempio da un omo. Maridève, compare.

Marta. E andè via co la vostra creatura.

Zamaria. E i mii interessi? E i mii teleri? E la mia bottega?