Pagina:Importante scoperta del famoso tarèno di Amalfi.djvu/45

Da Wikisource.

– 34 –

N.° IV.


–«Philippo de Mustarolo concessa sunt bona feudalia Guillelmi de Palma et Marini Capicis proditorum, quorum reddentes sunt in tarenis Amalfiae qui reducti ad valorem tarenorum communium valebant grana 12 de moneta usuali, quia ibi inter ceteros redditus ponitur videlicet a Petro et Jacobo de Alexio tareni Amalfitani quinque, valentes tareni tres. Item Ligorius Caraczolus tareni Amalfiae tres valent taren. 1, gran. 16 — Heredes Peregrini de Summa tareni Amalfiae 7 minus tertium valent taren. 4 – Item bona proditorum in Mariliano, et redditus sunt in summa tareni Amalfiae 218, qui sunt in auro unc. 4, taren. 16, gran. 4 » (Ex regest. Car. I, liber Donationum in an. 1271 lit. D. fol. 11, 13, 14, 31).

— «Nobili domino Joanni de Fontesummo senescallo Vermandiae provisio pro reintegratione membrorum distractorum castrorum Bayrani et Presentiani, et ibi reddentes denarium unum grossum qui est tertia pars tareni unius de Amalfia» (Ex fascic. 31, fol. 49; et ex regest. reg. Car. I, an. 1278 lit. A. fol. 182 sequ.).

— «Petro Carrel panetterio familiari concessio bonorum proditorum in Aversa annui valoris unciar. 20, inter quos bona Riccardi de Rebursa, et inter rendentes quidam est debitor an. taren. Amalfiae 76 qui sunt in auro unc. 1, taren. 17, gran. 8; et alius est debitor an. taren. Amalfiae 30 qui sunt taren. 18, gran. 12» (Ex regest. Caroli I, an. 1269 lit. C. fol. 178).

— «Isabellae relictae quond. Odonis Burgundi matri et Procuratrici terrae Henrici Burgundi commissio baliatus dicti filii, et bonorum sitorum Aversae ubi redditus in tarenis Amalfiae 76 qui sunt in auro unc. 1, taren. 17, gran. 8.— Da ciò si rileva essere i tarì di Amalfi del valore di grana 12 e mezzo (In anno 1283— Arca H. maz. 46. num.° 17).

— «In inquisitione Jurium et proventuum Terrarum Mariliani et Lauri facta in anno 1270; ivi scorgesi il reddito in tareni di Amalfi dal principio sino alla fine del notamento; e nella somma vengon computati i medesimi ora alla ragione di grana dodici e mezzo, ed ora pari a grana tredici ed un terzo» (Ex fascic. 66, fol. 139, 149 v.e 163 v.e 167 usque 180).