conosciuta ci manifesta, qui mi piace di riportare: Rogerius Gallicus, Ioannis discipulus & conterraneus, multa artis suæ monumenta singularia edidit. Eius est tabula præinsignis Ienuæ, in qua mulier in balneo sudans, iuxtaque eam catulus, ex adverso duo adolescentes illam clanculum per rimam prospectantes, ipso risu notabiles. Eius est tabula altera in penetralibus Principis Ferrariæ, in cuius alteris valvis Adam & Eva nudis corporibus e terrestri Paradiso per Angelum eiecti, quibus nihil desit ad summam pulchritudinem: in alteris Regulus quidam supplex: in media tabula Christus e cruce demissu, Maria Mater, Maria Magdalena, Iosephus, ita expresso dolore ac lacrymis, ut a veris discrepare non existimes. Eiusdem sunt nobiles in linteis picturæ apud Alphonsum Regem eadem Mater Domini, renuntiata Filii captivitate, consternata, profluentibus lacrymis, servata dignitate, consummatissimum opus. Item contumeliæ, atque supplicia, quæ Chriſtus Deus noster a Iudæis pervessus est, in quibus, pro rerum varietate, sensuum atque animorum varietatem facile discernas. Bursellæ, quæ urbs in Gallia est, ædem sacram pinxit absolutissimi operis. Il quadro di Adamo ed Eva presso Lionello d’Este Marchese di Ferrara è riferito anche da Ciriaco d’Ancona in un Frammento pubblicato dall’Ab. Colucci nel tomo quindicesimo delle Antichità Picene (p. CXLIII.); ma sì scorrettamente, che appena senso se ne comprende. In altro luogo della citata operetta il Facio scrive di Ruggiero, e in tal modo da far credere ch’egli venisse in Italia, dicendo di Gentile da Fabriano: (p. 45.) Eiusdem est opus Romæ in Ioannis Laterani templo Ioannis ipsius historia, ac supra eam historiam Prophetæ quinque ita expressi, ut non picti, sed e marmore facti esse videantur; quo in ope-
