Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. |
Capitolo 9
Pinochio el se vende I Abeze par ’si a vede el teatro dei buratis
Canche l a lascia de fioca, Pinochio col so bel Abeze noo sote 1
brazo, l a ciapa ra strada de ra scora, e dalongo de ra strada,
da ra so testa vienia fora mile rajonamente e na pensada pi
bela de cher outra.
El parlaa solo e l se dijea:
- Ancuoi, a scora, voi inpara alolo a liese: doman inpararei a scrie e
daosdoman a fei i conte. E po, co nafre de insegno, guadagnarei un
grim de sode, e coi prime sode che ciaparei voi i tuoi alolo na bela
fanela de drapo a me pare. Ma ce dighe, de drapo! Voi i ra tuoi duta
de arsento e de oro, coi botoi che luje. Chel por pare el se ra merita
dassen: parceche, dapo duto, par me cronpa i libre e me fei inpara l e
resta in ciamesa... co sta gneera! Solo i pares i e boi de se sacrifica
cosci par i so fioi!...
Fin che, duto ingropa, el parlaa a sta moda, i a paru de senti un toco
indalonse na musica de sciubiote e de tanbure: pi-pi-pi, pi-pi-pi,
zum, zum, zum, zum.
El s a ferma un iejo, a scota. Chera musica ra ruaa su da na strada
longa longa, che ra menaa inze un paeseto ’so pede l mar.
- Ce che see sta musica? Peca che me tocia ’si a scora, sedeno...
E l e sta la un toco a pensa sora. L aea da se dezide, na ota par dutes:
o a scora o a scota i sciubiote.
- Ancuoi vado a scota i sciubiote, e doman a scora: a ’si a scora se va
senpre adora, - l a dito chel borson a ra fin, e l a tira su na spala.
Dito e fato, l a ciapa ra strada da agnoche ruaa ra musica e l a
scomenza a core. Pi el corea, pi el sentia polito i sciubiote e l tanburo:
pi-pi-pi, pi-pi-pi, pi-pi-pi, zum, zum, zum, zum.
24
24 |