Pagina:Pinochio.djvu/57

Da Wikisource.

ferma parceche i parea de ae sentu calchedun intra ra cejes. In chera 1 a vedu rua inze strada, indonia mo ci? ra Volpe e l Jato, chi che i aea fato l viaso e i aea zena con el la dal Ganbar Ros.
- Velo ca, el nose caro Pinochio! - ra craia ra Volpe, e ra l a inbrazora e buscia su - Cemodo era che te sos ca?
- Cemodo era che te sos ca? - l a dito anche l Jato.
- L e na storia longa, - l a respondu el buratin - e ve ra contarei canche aron nafre de tenpo. Par ades saede che r outra sera, canche m ae lascia solo a r ostaria, ei data par strada i sassis...
- l sassis? Por pizo! E ce vorei?
- l vorea me porta via ra monedes de oro.
- Ce doi ludre! - ra dito ra Volpe.
- Propio doi ludre! - l a ’sonta l Jato.
- Ma io son scanpa - l a seguita a i conta el buratin - e i aee senpre daos: fin che i no m a darsonto e i m a pica su par un ramo de chel brascion...
E Pinochio l i a fato vede el Roero Gran, che l ea doi pasc pi in la.
- In polo suzede de peso? - r a dito ra Volpe. - Inze ce raza de mondo me tocelo vive? Agno one da scanpa, nosoutre galantome, par sin sta in pasc?
Fin che i se ra contaa, Pinochio el s a inacorto che al jato i manciaa ra zata dreta daante, co ra onjes e duto, e cosci l i a damanda: - Ce asto fato de chera zata?
El Jato el vorea di algo, ma l a scomenza a balbota, e cosci l e souta inze alolo ra Volpe e ra i a dito:
- El me amigo el no n a anbizion, par chesto l no te responde. Te respondo io par el. Sepe che ’sa un ora on data par strada un vecio loo, che l sin tomaa deboto in azidente da ra fame e l m a damanda ra carita.
57


57