Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. |
Capitolo 19
A Pinochio i roba ra monedes de oro e, par castigo, el ciapa cuatro mesc de prejon
a ota torna in zita, Pinochio l a scomenza a conta i menute,
e canche i a paru che fosse ora, l e moesc danoo ves el
Cianpo dei Miracui.
Fin che l caminaa de speron batu, el cuore l i petaa come un mai e 1
fejea tich, tach, tich, tach, come l arloio de stua, e intanto el pensaa:
- E se inveze de mile monedes, su par i rame in ciatasse doimile? E
se inveze de doimile, in ciatasse zinchemile? E se inveze de
zinchemile, in ciatasse zentomile? Oh, se ra fosse cosci, ce un scior
che deentarae!... Vorarae me cronpa un bel palazo, mile caai de len e
mile stales par me ra gode, e po na ciaena piena de bozes de rosolio
e de alchermes, e na scanzia piena de fijcaries, de tortes, de panetoi,
de mandolato e osties co ra brama intra.
Fin che el pensaa cosci, l e rua la dal cianpo, e l s a betu a varda se
par cajo el vedea un brascion pien de monedes, ma no n ea nuia. L a
fato outre zento pasc, e nuia: l e ’su inze par el cianpo... propio la da
ra buja agnoche l aea sepori i sode, e nuia. Alora l a scomenza a
traida e, zenza pi ra creanza che i aea insegna, l a tira fora ra mas de
scarsela e l s a ruscia sun testa par un bel toco.
In chera, l a sentu calchedun che ridea da se sbrea: el s a volta e su
par un brascion l a vedu un papagal che l se slisciaa chera poca
penes che l aea.
- Parce ridesto? - l i a damanda Pinochio duto stiza.
- Rido, parceche a me sliscia ra penes m ei fato cote sote r oujores.
61
61 |